Het venijn in de wedstrijd tussen PEC Zwolle en Sparta Rotterdam zat in de start. De eerste acht minuten gebeurde er van alles. Daarna bar weinig. Toch een wedstrijdverslag. Omdat slechts één zinnetje (Abels is slecht, bijvoorbeeld) niet volstaat.
Nog maar net bekomen van de schrik dat in de basiselftal van Sparta Pinto ontbrak en zijn vervanger Meijers was, was het raak. 59 seconden gespeeld en de bal lag in het net. Met dank aan diezelfde Meijers die aan de linkerkant goed opstoomde en een puntgave voorzet gaf, op Vito van Crooij. De ex-Zwolle speler hoefde er alleen nog maar tegenaan te lopen. Dat deed ie ook. Met als gevolg een hele vroege voorsprong.
Lekker. Zwolle-fans boos. Begonnen al te roepen dat hun clubbie moest gaan voetballen. Drop en drover als Sparta zijnde zou je denken. Lamprou moest handelend optreden. Zou Sparta de flitsende voorsprong uitbouwen? Nee, dat werd al snel duidelijk. Op links bij Zwolle begon Nakayama aan een slalom. De bal ging door Sparta-stokkies en werd op de achterlijn voorgetrokken op Redan. Die vond daar wat van; 1-1. Zijn eerste goal in de eredivisie en de eerste goal gemaakt door FC Zwolle dit seizoen in de eredivisie. Was Zwolle dan eindelijk los?
Amper. Het was Sparta die licht de overhand had. Osman schoot na een kwartier van 25 meter een vrije trap in de hoek. Lamprou had er moeite mee. Het publiek zong in de 25e minuut: ‘Sta op als je voor Zwolle bent’. Leuk en aardig. In het veld stond niemand op. Het was van beide partijen een ratjetoe. Twee moeilijk scorende teams. Het bleef bij balletje rondspelen en verspelen. Lafjes blaffen, niet doorbijten. Het bezorgde Strieder van PEC Zwolle letterlijk kopzorgen. Hij kreeg na een corner een bal hard tegen het hoofd en zou in de rust worden gewisseld voor Reijnders.
Nu had in de rust iedereen gewisseld kunnen worden, zo slecht speelden beide ploegen. Het is een geluk dat we in een digitaal tijdperk leven. Want wat speelden ze allen als natte kranten. Je zou er bij het ophalen door de plaatselijke voetbalclub een fortuin aan krijgen. Uw verslaggever van dienst liet zich na rust wat afleiden door allerlei schermpjes. Zijn aantekeningenboekje bleef de tweede helft nagenoeg leeg. Genoeg plek voor morgen, als er voor de lokale krant een verhaal moet komen over de definitieve sluiting van het dorpscafé in Kerkwerve.
Tussentijds maar wat googlen. Emegha, ingekomen voor Mijnans, was wel dreigend, maar veel om op te schrijven was er nog niet. Dirk Abels speelde slecht, constateerde iedereen die maar een beetje verstand van voetbal heeft. Abels verdiende een alinea in dit verslag, appte de ITWM-voorbeschouwer. De erbarmelijke abwehr van Abels verdiende de roe. Nee, ik zou er niet stilletjes aan voorbij gaan. Abels krijgt zijn alinea.
Dirk Abels geboren in het Brabantse Udenhout heeft een eigen Wikipedia-pagina. Die is al net zo slecht als zijn vertoonde spel. Er staat dat hij ‘doorgaans’ als rechtsback speelt. Vanavond niets van gezien. Deed hij dat dan bij SvSSS, Willem II en Jong PSV wel? Ik weet het niet. Enfin. Alleen Abels afkraken is ook te makkelijk. Wel even ook zijn vriendin Quincy van Grinsven googlen. Dat vrolijkt op. Plotseling opwinding. In de 58e minuut krijgt niemand anders dan Abels zelf een enorme schietkans. Over. Zo zie je maar weer: in het voetbal kan het van het één op andere moment anders zijn.
Spectaculaire omhaal
Zou een overwinning er nog inzitten? Welke spelers zitten er nog op de bank en in de Ipad van Nourdin Boukhari. Goudmijn komt voor Osman. Hij zit in de voorselectie van Jong Oranje. Het is inmiddels al de 70e minuut. Zijn we er allemaal nog. Wakker worden. Het hoogtepunt van de avond moet nog komen. De affluitende scheidsrechter? Nee, de spectaculaire omhaal van Reijnders. Net boven de kruising. Uitvoering: schitterend. Bryan Smeets haalde slim een aanval van Zwolle eruit en moest dat bekopen met een gele kaart. Engels kwam er nog in voor Thy. Zou Koolwijk er nog in komen voor Zwolle? Zou hij dan de kolen uit het vuur halen voor Art Langere, de trainer van Zwolle die nog een lange weg te gaan heeft.
De wedstrijd sloop naar het einde. Tedic dacht nog slim een penalty te claimen, na goed werk van Bart Vriends. Tevergeefs. De wedstrijd eindigde in 1-1. Een hoopvolle start van een wedstrijd liep af met een grote sisser. Wat een misser. Sparta speelde geen Sinterklaas, maar was ook geen baas. Daarmee is alles zowat wel gezegd en geschreven. Op naar Kerkwerve. En mede-Spartanen: op naar de thuiswedstrijd tegen Cambuur. Die moet echt wel gewonnen worden.
