Vooraf
Na de nederlagen tegen Feyenoord en Heracles was het zaak voor Sparta om zich te herpakken tegen Dordrecht. In de play-offs kun je je geen off-day meer verloorloven, dat kost je het Eredivisieschap. Advocaat husselde wederom met zijn opstelling (iets waarvoor we Pastoor mede afrekenden), zoals hij eigenlijk al sinds zijn aanstelling zoekende is. Terecht overigens, want het gros van onze selectie speelt twee à drie wedstrijden naar behoren om daarna weer (blijkbaar) een periode op de bank nodig te hebben om weer optimaal te kunnen presteren. Waar nu Holst en Floranus verwacht werden verraste Advocaat met Nelom en Floranus op de flanken. Tevens kreeg Spierings wederom een basisplaats (waar wellicht Van Moorsel verwacht werd) en begon Advocaat met Brogno in plaats van de laatste weken vaak in de basis startende Verhaar. Verder vervingen Vriends en Kortsmit onze geblesseerde Duitse vrienden Chabot en Huth. Al met al stonden er, in vergelijking met de wedstrijd tegen Heracles, 4 nieuwe spelers in de basis.
Start
De aanpassingen van het elftal leken Sparta goed te doen in het eerste kwartier in Dordrecht. Brogno begon goed en liet zien toch altijd nog meer in zijn mars te hebben dan Alhaft (die inviel tegen Heracles). Sparta combineerde er lustig op los en de Dordtenaren kregen geen vat op Spierings, Friday, Mühren en eerder genoemde Brogno. Na vier minuten vond Friday Mühren die de bal op de vuisten van Bergsen knalde. Spierings kon de rebound slechts met zijn dijbeen toucheren waarna de bal op de lat belandde. Vijf minuten later was het wel raak; Brogno zette op, Friday promoveerde met een fraai hakje een mislukt schot van Spierings tot een steekbal op diezelfde Spierings die daarna simpel Brogno vond, 0-1. Geen vuiltje aan de lucht, zou je zeggen.
Dordt neemt over
Of het taktiek is of gebrek aan kwaliteit, het is lastig te zeggen. Maar na de 0-1 nam Sparta (fiks) gas terug en liet het spel aan de Dordrecht. Die hadden wat tijd nodig om zich te herpakken. In de eerste helft was er derhalve nog niet veel aan de hand en hoefde Kortsmit slechts twee keer handelend op te treden; Eén keer bij een slap schotje van randje zestien en één keer bij een niet al te gevaarlijke vrije trap. Sparta begon de tweede helft net zo slap als het de eerste helft eindigde en Dordrecht werd sterker en sterker. Fischer noemde het na afloop een zakelijke overwinning en stelde dat Sparta in de tweede helft nauwelijks kansen heeft weggegeven. Waarschijnlijk was hij in de 50e, 54e en 69e minuut even druk bezig met het brugje in zijn neus (wat is dat eigenlijk voor een raar ding?) want Sparta gaf op die momenten wel degelijk grote kansen weg. Eerst werd Nelom gedold aan de zijlijn waarna over de daarop volgende voorzet heengemaaid werd (op 6 meter van de goal), daarna kreeg Mahmudov vrije doortocht (schot voorlangs) en na een vlotte combinatie tussen Calcan en Mahmudov maaide laatstgenoemde (wederom op een meter of 6 van de goal) over de bal heen. Dit soort kansen moet je Emmen waarschijnlijk niet gunnen, getuige hun effectiviteit gisteren tegen NEC.
Mulder
Tussen de genoemde 69e minuut en de 89e (daar komen we zo op terug) gebeurde er ineens weinig meer. En we moeten toch wat te schrijven hebben. Dus dan gaan we het even over heerschap Mulder hebben. De man kan er echt werkelijk waar helemaal niets van. We gaan hier geen voorbeelden geven (want dan zit uw verslaggever vanavond nog te tikken) maar laten we het erop houden dat het niveau van de wedstrijd gisteren perfect bij de scheidsrechter paste. Overigens hebben wij bij ITWM niks met huilie huilie tegenover de scheidsrechter als je eens een pingel of gele kaart tegen krijgt, laat dat duidelijk zijn. Maar Mulder floot gewoon in het nadeel (of soms voordeel) van zowel Dordrecht als Sparta. Hij was dus niet zozeer partijdig, hij was gewoon dramatisch slecht.
Tikkie terug Stijn!
Tja, we hebben het allemaal gezien. Spierings verliest de bal op het middenveld en wil dat (een tikje gefrustreerd) goedmaken door de bal keihard tegen een Dordtenaar aan te knallen. Uiteraard mist hij de Dordtenaar en vliegt de bal richting ons eigen doel. Kortsmit heeft kortsluiting en denkt dat hij de bal niet mag pakken of stompen. Het zorgde uiteindelijk voor een kolderiek moment, Spierings die de bal als een idioot een ram geeft en Kortsmit die als een soort G-voetballer zonder armen met zijn hoofd richting de bal gaat. Typisch Sparta.
Mühren opnieuw het goudhaantje
Het is echter (sinds de komst van Advocaat) ook typisch Sparta dat we goed met tegenslagen kunnen omgaan. Na de zeperd in Zwolle wonnen we knap van VVV en na de afgang in Arnhem pakten we toch NAC weer in de daaropvolgende wedstrijd. Ook gisteren toonde Sparta mentale weerbaarheid. Nog geen minuut na de eigen goal van Spierings pikte de voor Friday ingevallen Dervisoglu een afvallende bal op halverwege de helft van Dordt. Mühren gooide er nog één keer een sprint uit en de jeugdige invaller gaf een passje waar Iniesta in zijn goede jaren jaloers op zou zijn geweest. Mühren toonde zich wederom een koele kikker, 1-2. Dordt deed daarna niets meer en Sparta vond het prima.
Conclusie
Het niveauverschil tussen Sparta en Dordrecht is zo enorm groot dat het een schande zou zijn als we zondag degraderen. Op het veld was daar gisteren overigens nauwelijks iets van te merken en dat is eigenlijk beschamend. Dordrecht wilde wel maar heeft nauwelijks kwaliteit. En Sparta liep te ploeteren. Op de eerste tien minuten en laatste minuut na heeft Sparta weinig laten zien. Het is onbegrijpelijk dat we zo ver terugzakken na de 0-1. Hopelijk is het taktiek. Zondag moet dat beter, ook om met een goed gevoel richting (waarschijnlijk) Emmen te gaan. Uiteraard is het resultaat heilig en wat dat betreft hebben we geen klagen. Maar het geluk wat we gisteren hadden blijft natuurlijk niet duren. Of Advocaat moet echt een engeltje op zijn schouder hebben. Toch willen we niet al te negatief afsluiten. We weten dat we een gemankeerde selectie hebben, daar valt in deze fase echt niets meer aan te veranderen. Tevens hebben we ook wel wat pech met blessures en schorsingen. Als supporter hebben we op dit moment maar één taak en dat is vol achter de ploeg gaan staan. Ze slepen hem toch maar weer uit het vuur gisteren en dat is prijzenswaardig. Deze selectie, met al haar tekortkomingen, verdient steun in de (hopelijk) laatste drie wedstrijden, te beginnen zondag!