Het enige
verrassende deze avond was misschien wel de opstelling waarmee ons
clubje begon. Janne Saskela speelde vanaf het begin, niet Dabo.
Breinburg was ziek, zo communiceerde Sparta, dus Spierings speelde
ook. Althans, hij liep op het veld. Indrukwekkend waren de
eerbetuigingen rondom het veld. ‘Oss is geraakt in het hart. Wij
leven mee met alle betrokkenen.’
Wij toonden in het
uitvak het spandoek met de tekst: ‘Onze harten huilen, sterkte
Oss’. In het vak met fanatieke Oss-supporters wapperde een doek met
‘Sparta, respect’. Na het dramatische ongeval gisteren in Oss
deed rivaliteit of spanning tussen supporters van twee voetbalclubs
er niet toe. En toch ging er om het echie gevoetbald worden. De show
must go on. Alleen kwam er geen show in het Frans Heesen Stadion.
Toeschouwers dachten bij het kijken naar deze saaie pot aan mogelijke
glasschade. Zouden de glazen het houden met dit stormachtige weer?
Hoofdsponsor Martin Glas had een drukke dag.
Ondertussen schoot
Sparta de bal lukraak naar voren en werd spits Lars Veldwijk niet
bereikt. Al helemaal niet vanaf de zijkanten. In de dertiende minuut
begon Dabo al met warmlopen. Het spel van Sparta was slecht. Laten we
het maar eufemistisch duiden. De snelheid, felheid en drive was er
niet. Een supporter in het uitvak draaide een halfzware shag.
Sparta’s spel was minder zwaar. Uit frustratie pakten Dries Wuytens
en Abdou Harroui al in het eerste half uur beiden een gele kaart. Het
liep niet, het zat niet, het lag niet. Het was niets. Pure armoe. Het
eerste kansje in de 1e helft was een soort van kopbal van
Veldwijk, die weer geen sterkhouder bleek. Dat mag je van een
aanvoerder toch wel verwachten? Ook Duarte gaf niet thuis, terwijl
elders in Nederland zijn naamgenoot Lerin op hetzelfde moment wel
goed liep te ballen.
Voor rust kreeg Oss
de beste kans. Bryan Smeets, die verdomd veel lijkt op Yuri Rose,
schoot rakelings langs. Daar moesten we het de eerste 45 minuten mee
doen. Maar het resultaat is heilig, stelden we ons gerust. We hebben
vaker dit seizoen slechte eerste helften gezien. Uiteindelijk wonnen
we. Dat zou nu toch ook wel gaan gebeuren? Een greep naar een Brand
Pilsener uit 1340 bracht troost. Hop met die hop. Even rust.
Dabo maakte de
tweede helft zijn opwachting. De aanvallen werden talrijker. Sparta
toonde weer wat leven. Na een leuke aanval vanaf rechts, mocht
Mohamed Rayhi schieten. Zowaar een kans. Die kreeg Smeets aan de
andere kant ook. Een forse. Goed dat die kale knar geen goals maakt.
Zijn enige goal is die tegen Ajax met De Graafschap. PSV werd
kampioen. Daar teert de heer Smeets sindsdien op. Het zij hem
vergeven. Ondertussen schakelden supporters van Fox Sports 3 naar
Rondom 10. Werd gezegd dat kijken naar opdrogende verf spannender was
dan deze pot voetbal. En keek trainingsverslaggever Semper liever
naar de onstuimige luchten buiten en droomde hij van onstuimige
nachten met natte elementen van zijn bovenbuurvrouw.
Enfin. Terug naar
het spel. Drenthe versierde een vrije trap. Rayhi schoot bijna
binnen. De olijke keeper Nick Olijk rammelde de bal uit zijn doel.
Lars Veldwijk zat toen al op de bank. Hij werd gewisseld door Halil
Dervisoglu. Een spits voor een spits. Je zou met je Zeeuwse
boerenverstand toch denken dat je iets moet forceren in die fase van
de wedstrijd? En Veldwijk én Dervisoglu kunnen een goal maken. Moest
het dan maar van Ilias Alhaft komen? Die verving in de 82e
minuut Duarte. Niemand brak potten. Het werd uiteindelijk 0-0. De 5e
nul op rij voor Sparta sinds mei 1962, maar dat is een statistiek
waar zelfs archivaris RHJ Schouten geen stijf piemeltje van krijgt.
Puur resultaat
gezien hebben we een punt. Maar zoals dit verslag begon: dat
verdienden we eigenlijk niet. Wedstrijd maar snel vergeten. Opdat een
ieder de rouw, de saamhorigheid, het vreselijke drama en het moment
dat voetbal even stilstond in Oss niet snel vergeet.