Vitesse-uit. Het is zo’n wedstrijd waarbij het ‘huilen met de pet op’ vrijwel altijd uit de kast kan worden gehaald. Ditmaal was een rode kaart van Heylen de genadeslag voor Sparta, dat zoals gebruikelijk verloor in het Gelredome.
Niet naar Arnhem mogen – een Corona voordeel
Er zijn van die reizen die je als Sparta supporter eigenlijk beter niet kan maken. Vitesse-uit is zo’n trip. Verschrikkelijk stadion, er hangt een popcorn luchtje dat je kent uit de bioscoop, geen bijster vriendelijke ontvangst en we verliezen er vrijwel altijd. Wel de beste geluidsinstallatie van Nederland, maar je komt daar niet om het kattegejank van Marco Borsato aan te horen. Als Spartaan heb je er eigenlijk niets te zoeken. Ieder eredivisie seizoen laten toch weer enkele honderden mensen zich, verblind door liefde voor de Oude Dame van Het Kasteel, verleiden tot een trip naar Arnhem. Om na afloop telkens weer teleurgesteld af te druipen.
Corona = kut. Of klote, al naar gelang je seksuele voorkeur. Maar ieder nadeel heeft ook wel een voordeel. En dat we door Corona niet naar Arnhem hoefden af te reizen is zo’n voordeel. Het potje verliep zoals gebruikelijk kut. Of klote, al naar gelang je seksuele voorkeur.
ITWM is ruimdenkend. Gender-neutraal is ook prima: klotekut.
In den beginne
In den beginne zag het er allemaal zo slecht nog niet uit. Fraser had tegen zijn oude club verrassend genoeg gekozen voor een 5-3-2 opstelling. Fortes en Pinto moesten opkomen. Heylen, Vriends en Beugelsdijk zouden de boel centraal achterin dicht houden en Bryan Smeets was de aanvallende middenvelder achter Rayhi en Thy. De opstelling was mede ingegeven door de afwezigheid van Deroy Duarte, die Corona in zijn lichaam had en en hoewel het een licht, smakeloos biertje is, waar je tijdens het edele balspel echt geen last van hebt, vond Henk Fraser het toch niet gepast hem op te stellen.
Bij Vitesse had Rasmussen meegedaan met de dagelijkse groepsknuffel van de technische staf van Vitesse, die allen Corona hadden opgelopen. Het goede voorbeeld geven blijft moeilijk.
Vitesse en Sparta hielden elkaar in de eerste 25 minuten behoorlijk in evenwicht. Met een rood-witte bril op konden we zelfs zien dat Sparta iets dreigender was, dankzij maar liefst 6 (overwegend slecht genomen) corners en een kans van Harroui. Wie zijn ze dan helemaal die Vitessenezen? Net als in het verleden in het uitvak kreeg je als Fox kijkend Sparta supporter hoop. Maar we speelden in het Gelredome, dus het was ijdele hoop.
1-0 en rood
Oussama Tanane schoot in de 27e minuut een vrije trap op geweldige wijze achter Benjamin van Leer. Onze prachtclub kreeg snel na de 1-0 een geweldige kans op 1-1. Na een mooie actie van Thy, stifte Rayhi de bal langs Vitesse-goalie Pasveer, maar helaas ook net langs de verkeerde kant van de paal. Daarna was het snel over met Sparta.
Onze club mocht eigenlijk niet klagen, want Harroui had een tweede gele kaart kunnen krijgen, maar Kuipers spaarde hem. Voor Michaël Heylen was er later in de eerste helft geen ontsnappen meer aan. De Belg had op ongelooflijk domme wijze aan de zijkant van het veld compleet onnodig zijn terechte eerste gele kaart gepakt met een vreemde actie. Aan het einde van de eerste helft gleed hij wild en onnodig naar de bal. Met geel op zak moet je zo’n actie niet maken. Enigszins ongelukkig kwam zijn voet op de bal en daardoor werd zijn wilde actie verlengd richting een Vitesse speler. Kuipers kon niets anders doen dan de verdediger zijn tweede gele kaart geven. Sparta moest verder met 10 man.
Eenrichtingsverkeer
Na rust werd het eenrichtingsverkeer. Sparta ging wat anders spelen, met vier man achterin en Smeets en Rayhi zakten wat terug. Vitesse werd niet heel vaak gevaarlijk. Een aardige kopbal na een mooie aanval, een balletje voorlangs en een geweldig schot van weer Tanana die veel te vrij werd gelaten door Smeets waren de belangrijkste wapenfeiten van de Arnhemmers.
Aan Sparta zijde kwam Emegha erin voor Thy, voor een beetje meer power voorin, maar Vitesse bleef beter. Doordat het 1-0 bleef konden we als Spartanen niettemin hoop houden. Eén standaardsituatie die goed valt en je pakt ten slotte een punt. Die mogelijkheid was er bij bijvoorbeeld bij een corner van Smeets. De Spartaanse luchtmacht was aanwezig, maar Smeets zijn waardeloze corner haalde de eerste paal niet eens; hij schoot de bal laag in de voeten van een Vitesse-speler. Doodzonde als je met 10 man zo met de spaarzame mogelijkheden omgaat. Smeets, die een matige wedstrijd speelde, werd logischerwijs gewisseld voor Gravenberch. Het werd alleen niet beter.
Leermoment
In de 82e minuut viel het doek voor Sparta. Benjamin van Leer blunderde tegen Ajax al. Hij bleek het niet te hebben ervaren als een leermoment. Integendeel. Hij moet gaan oppassen dat Het Leermoment geen ingeburgerd Spartaans begrip gaat worden.
Van Leer verwerkte een niet bijster sterk schot van Tanane ongelooflijk slap. Gewoon klem hebben of als je die kwaliteiten niet hebt, naar de buitenkant wegwerken. Twee logische opties. Maar Benjamin blijkt als keeper nog lang niet uitgeleerd, want hij werkte de bal zo in de voeten van de inlopende Broja. Die tikte de bal in. 2-0. Over, uit en sluiten.
3 uit 3
Hoogtepuntje van de avond: het eredivisie debuut in de 88e minuut van Sven Mijnans, een speler uit de eigen jeugd. Aaron Meijers maakte ook voor eerst zijn debuut in Sparta 1. Leuk voor hem.
Volgende week zondag winnen we in Zwolle. Dan lopen we 3 op 3, heeft Ben Wessels de rood-witte shirts veel te heet gewassen en lopen we met een roze bril en Sparta shirt door Rotterdam. Maar vandaag blijft ergens toch het gevoel hangen dat er meer had ingezeten als Harroui de 1-1 erin had geschoten en Sparta met 11 man op het veld was blijven staan. Dit Vitesse was zo sterk niet. Maar als telt niet en uiteindelijk was het zoals het altijd is in het Gelredome. Klotekut. Heylen met de pet op.
Spelers die voor Sparta in actie kwamen
Benjamin van Leer, Jeffry Fortes, Michael Heylen, Bart Vriends, Tom Beugelsdijk, Mica Pinto, Adil Auassar (88. Sven Mijnans), Abdou Harroui (75. Aaron Meijers), Bryan Smeets (75. Danzell Gravenberch), Lennart Thy (64. Emanuel Emegha), Mohamed Rayhi
