Wolken
boven ons Kasteel waren vandaag nergens te bekennen. ‘’Blauw…blauw..blauw..keer ik terug naar jou”, zong the
Scene-zanger Thé Lau (1952-2015) in mijn hoofd. Ook de Franse
schilder Yves Klein (1928-1962) schoot door mijn gedachten omdat de
hemel vandaag ultramarijn kleurde. De ultieme blauwe kleur waarop
Klein patent aanvroeg en kreeg, hetgeen uitmondde in tal van werken.
Dit alles in dezelfde ultieme kleur blauw.
Terug
naar woensdagavond de wedstrijd tegen Suriname. Plaats van handeling:
ik voor het VIP -lint en Thomas Verhaar erachter. We hadden een
gesprek naar aanleiding van het verslag eerder deze week. Over zijn
functioneren dus. Ik tegen Thomas: ‘’Jouw tempo van handelen moet
omhoog. Controleren en doorspelen. Het liefst naar voren in een
kortere tijdspanne, stoppen met het zoeken naar oeverloze individuele
acties, maar efficiënter spelen.” Hij hoorde mij aan, maar ik zag
hem denken.
Donderdag
was ik op zoek naar Lars Veldwijk gegaan, want ik had hem een boekje
beloofd naar aanleiding van de geboorte van zijn dochtertje. U kent
ze wel zo’n boekje waarbij je het eerste levensjaar van de kleine
kan bijhouden. Er was ook een ruimte gereserveerd voor opmerkingen
van de grootouders ten aanzien van hun nieuwste kleinkind. Een
aardigheidje. Stond een beetje verloren met het boekje in de hand bij
de spelersingang in de bloedhitte. Ik dacht; kom ik ga eens naar
binnen en op zoek naar Lars, zodat ik het hem kon overhandigen.
Eerst
even aan de technische staf vragen, maar ik zag niemand. Toen maar
doorgelopen naar het heilige der heilige: het spelershome. Daar liep
ik Roy Kortsmit tegen het lijf. Ik: “Waar is Lars?’’ Roy: “Die
zit te schijten geloof ik.’’ Ik dacht dat hij een dolletje
maakte, maar nee hij zat klaarblijkelijk echt op de doos. Opeens zag
ik Thomas zitten. Hij zei tegen mij: “Ik heb er nog eens over
nagedacht wat je gisteren tegen mij zei maar het is complete onzin.’’
Ik was even uit het veld geslagen, maar herpakte mij en zei:
‘’Voetbal is net muziek maken Thomas, men moet maat houden.
1,2,3,4..vierkwartsmaat. Controleren, kijken vrijmaken en spelen.’’
Ik deed het voor met mijn voeten. Thomas liep weg.
Ik
moest ook maken dat ik weg kwam want ik mocht hier immers helemaal
niet komen. Voordat Henk Fräser het veld opging leek het mij nuttig
en wel zo eerlijk om te bekennen dat ik het boekje wilde overhandigen
aan Lars Veldwijk en daarbij de gouden regel had overtreden. Henk
reageerde rustig en had er hoegenaamd geen probleem mee. Het boekje
werd in goede orde ontvangen. Lars: “Zal het maar open maken waar
Monica en Zara-Lizzy Noé bij zijn?’’ Ik:’’Ja tuurlijk Lars,
veel plezier ermee en we gaan er een mooi jaar van maken.’’
Dit
alles gebeurde gisteren. Terug naar vandaag. Guilliano Wijnaldum
ontbrak. Mark Veenhoven liep rondjes. Hij
zal ook ergens last van hebben. Onze nieuwste aanwinst Gregor
Breinburg schudde ik de hand. Ik: ‘Welkom,
we kunnen wel wat brein gebruiken. Want
nog niet iedereen snapt de bedoeling.’ Roya
haakte hier op in en vroeg mij: “Wie
snapte het nou nog niet?’’ Ik: ‘’Thomas en Halil. Al
dient gezegd dat de ballen van de eerste op de laatste vaak te laat
komen.’’ Gelach van Drenthe.
Edo
Duplan en de ingestudeerde corner werd geoefend. Bam! Onder luid
applaus van
de spelersgroep knikte Suently Alberto perfect binnen. Dit
begint wel een wapen te worden Spartanen. Al
vonden de vaste watchers dat hij waarschijnlijk niet in aanmerking
zal komen voor een basisplek.“Maar je kan hem gebruiken voor als er
iets geforceerd moet worden in het laatste kwart van een wedstrijd.
Dan alle
ballen op Alberto, want
aanvallend koppen kan hij als de beste.’’ Waarvan akte.
Er
werd een oefening gedaan en assistent
Aleksandar Rankovic deed even voor hoe het moest. Lange bal centraal
achterin, een bewegende middenvelder en buitenman in voorwaartse
richting. Ranko was de buitenste man. Hij
trok een sprint en hij knikte precies goed getimed de lange trap van
achteruit perfect met het hoofd achter de verdediging richting eerste
paal. Opnieuw bewonderend applaus van de spelers groep. Dit was
inderdaad een prachtige voetbalactie.
De
laatste handelingen werden verricht om het stadion op tijd klaar te
krijgen voor de Open Familiedag van morgen. Een vaste watcher was
niet van plan om morgen te gaan kijken: “Ik ga naar Hoek
van Holland, mij te warm.’’ Tja Spartanen, daar kun je voor
kiezen. Maar ik kijk toch weer reikhalzend uit naar de wedstrijd
tegen FC Cambuur. Die begint om 13.00 uur en het moet toch wel heel
raar lopen willen we Gregor Breinburg zien debuteren. Een nuttige
kracht, wat ik je brom.
Was
er vandaag nog meer te melden? Ja, de nieuwe sponsoruiting werd
vandaag op zijn plek gehesen. Op Het Kasteel… ja. En het staat
prachtig, ook mooi blauw trouwens, het logo van D&S maar.
Daarover wellicht meer bij een volgende gelegenheid. Iedereen..tot
morgen en niet vergeten factor 20 mee te nemen.