Vandaag is het al weer een jaar geleden dat zich het wonder van Doetinchem afspeelde. Uit een door velen vooraf beschouwde nagenoeg kansloze positie liet Sparta de voetbalkenners verbluft achter door te promoveren op de Vijverberg! En toen was het feest, feest en nog eens feest. Het feest dreunt nu nog een beetje na. Eén van de mooiste momenten uit de roemrijke geschiedenis van de oudste profclub van Nederland!
Sparta verloor een aantal dagen eerder op een volgepakt Kasteel met een onverdiende 1-2 nederlaag en alles wat Achterhoek was wist het al zeker: In Doetinchem zou het tweeluik in blauw-wit voordeel beslist worden. Trainer Henk de Jong wist het kort na de overwinning op Het Kasteel bijna zeker. En ook de spelers van de Graafschap waren ook al overtuigd dat die uitzege in Rotterdam nagenoeg voldoende was. Het “lijfsbehoudfeestje” werd met een vol uitvak op het Kasteel al ingezet.
Sparta, zonder de geschorste Vriends, maar met in het doel de net vader geworden Coremans en een elftal dat onder aanvoering van Adil Auassar en Lars Veldwijk bleef geloven in een goed resultaat, bleek Sparta dan toch de gelukkige te zijn. De spirit was er, er werd gestreden om elke meter grond en Sparta leek totaal niet onder de indruk van de immense sfeeracties van Doetinchemse zijde.
Na voorbereidend werk van Veldwijk was in het al ver in de tweede helft toen Halil Dervisoglu de 0-1 binnenliep en met nog geen 10 minuten meer op de klok scoorde Aussar de bevrijdende 0-2. Na nog wat billen knijpen op de tribunes en het laatste fluitsignaal van Kevin Blom werd het dus feest, feest en nog eens feest.
Laat in de reacties jou verhaal nog eens achter. Vooral reacties of je in Doetinchem was, of je thuis aan de buis zat gekluisterd of dat je op Het Kasteel de wedstrijd op TV bekeek zijn meer dan welkom. En wat deed je na het laatste fluitsignaal? Ben je dronken geworden of stak je die mooie grote Cubaanse sigaar aan voor dit speciale moment?
