Ajax uit. Wie heeft daar nou zin in? De laatste keer dat we daar wonnen zat het gros van de Spangenaren nog in de luiers. En speelde Ajax nog in de Meer. We zullen de overwinning uit 1989 (goals van Vurens en Sandel) waarschijnlijk tot in lengte der tijden blijven memoreren. Want winnen in Amsterdam? Het is ons niet gegeven. We zijn er al 20 jaar niet eens meer dichtbij geweest. Eén keer speelden we 0-0 (onder Adelaar in 2009) maar dat was vooral omdat Ajax destijds 832 kansen miste.
Geen restricties
De dag begon overigens prima. Een aantal redactieleden bezocht de binnenstad van Amsterdam en dat ging allemaal vrij gemoedelijk. Het heeft wel iets, dat vrije vervoer. Zouden ze meer moeten doen. Wel kan het GVB nog wat leren van de RET. Waarom een metro op zaterdagmiddag zo vol moet zitten is ons een raadsel. Dat doen we in Rotterdam beter, we hangen er bij drukte gewoon een paar extra metrostellen aan. Ondertussen sijpelde het bericht door dat de RVAV met 5-3 had verloren van Xerxes. En met ondershirts speelde. Zo koud was het vandaag toch niet. Rene Schouten kan aan de slag. Ook bij het eerste werden er overigens weer ondershirts gesignaleerd, zij het dat het bij de paarse shirts minder storend is.
Eerste helft
De wedstrijd dan? Tja. We kwamen (uiteraard) weer snel op een 1-0 achterstand. Bart Vriends zat vorige week bij Studio Voetbal en had een vooruitziende blik. “Als Brobbey zijn lichaam erin gooit en wegdraait ben je zo goed als kansloos”. Aldus onze aanvoerder. En prompt komt daar de 1-0 uit voort. Net daarvoor had Lauritsen trouwens de 0-1 op zijn hoofd. Prima kopbal en ditto redding. Maar we kopen er niks voor. Was Sparta daarna (traditioneel) kansloos? Nee, zeker niet. De wedstrijd ging eigenlijk een beetje op en neer. Ajax kreeg kansen op 2-0. Maar ook Sparta liet zich zeker niet onbetuigd. Velthuis kreeg twee kopkansen waarbij de eerste enorm was en minimaal op doel mag. Verder maakte Neghli het Martha een aantal keren flink lastig. Toch was het Ajax dat op 2-0 kwam. Velthuis verprutste dus al twee kansen en schatte een aantal minuten later een kansloze pass van Ajax volledig verkeerd in. Wegwerken was het devies, maar hij liet de bal lopen voor Olij. Maar Olij was te ver weg en kwam (ook dom) met zijn benen vooruit invliegen waarbij Brobbey geraakt werd. Makkelie besloot de bal op de stip te leggen. Bergwijn faalde niet en we gingen derhalve met een 2-0 achterstand de rust in. Overigens werd het nog bijna 3-0 ware het niet dat Van der Kust een ware heldenrol vervulde op de doellijn. Eigenlijk moet je dat bewaren voor bij een 0-1 stand in de Kuip in de 95e minuut. Maar je hebt het niet voor het uitkiezen.
Tweede helft
Na rust zagen we hetzelfde spelbeeld. En eigenlijk ook het spelbeeld wat we al het hele seizoen kennen van Sparta. Het is zeker niet slecht en her en der zelfs dreigend. Maar jezelf belonen? Dat deden we tegen Utrecht niet en tegen Heracles te weinig. De historie kennende tegen Ajax was het makkelijk om de moed derhalve op te geven. Maar Neghli en Verschueren deden dat niet. Ajax was slordig en Verschueren liet zien waarom we hem node gemist hebben. Niemand in dit elftal (of selectie) kan de momenten kiezen zoals Verschueren dat kan. In de 53e minuut was er zo’n moment en de terugtrekbal op Neghli was precies op maat. Het schot van de buitenspeler was overigens natuurlijk ook prachtig. 2-1 en er gloorde weer wat hoop in de harten van de Spartanen. Dit Ajax is natuurlijk verdedigend kwetsbaar. Het probleem is echter dat wij dat ook zijn. Dus Sparta ging vooralsnog niet vol op de aanval, alhoewel Ajax in deze fase (zeker achterin) kwetsbaar oogde en aanvallend ook minder bracht. Na een uur had Van ’t Schip er blijkbaar genoeg van en bracht hij twee verse spelers. Brobbey ging er (onder andere) af en gezien de sterke spits in de eerste helft een plaag was voor de Sparta-defensie zullen Vriends en Velthuis er niet rouwig om geweest zijn.
Slotfase
De wedstrijd kabbelde intussen wat voort en er gebeurde weinig meer. Lange tijd was het meest opwindende de makkelijke gele kaart die Makkelie uitdeelde aan de Guzman, zo’n 20 minuten voor tijd. En het over het hoofd zien van het natrappen van Hato op Verschueren. Ondertussen werden de ruimtes op het veld groter en groter. De Guzman speelde met vuur. Met een niet bestrafte overtreding (vasthouden, maar voordeel) kwam hij goed weg. De middenvelder werd daarna al snel gewisseld voor Metinho. Met inmiddels nog een minuut of 10 te spelen werd het toch eigenlijk wel tijd om va banque te gaan spelen. Dat probeerde Sparta ook wel maar van een echt slot-offensief was zeker geen sprake. In die zin ook opmerkelijk dat Rijsdijk een aanvaller wisselt voor een stormram. Laat dan Brym er ook nog bijstaan, zou je zeggen. Wel mooi om Eerdhuijzen terug te zien, dat wel. Met Lauritsen, Verschueren en dus inmiddels Eerdhuijzen verwacht je veel hoge ballen en voorzetten. Maar Sparta was niet bij machte het Ajax lastig te maken. De Amsterdammers trokken de 2-1 relatief gemakkelijk over de streep en Sparta stond wederom met lege handen in Amsterdam.
Positieve eindnoot; Geen rare restricties in en bij het uitvak. Sowieso was er echt bier, werd er niet gefouilleerd en mochten de Spartanen direct na de wedstrijd het stadion verlaten. Hulde. Wat dat betreft een prima uitwedstrijd. Jammer van het resultaat.
