Onwerkelijk was het beeld vooraf. Geen kolkend vol Kasteel. Maar plukjes mensen. We weten allemaal de redenen. De disproportionaliteit. De regels om de regels, maar daarover gaat het in dit verslag niet. Oké, één keer dan. Voorafgaand aan de wedstrijd. In eerste instantie mocht onze Sparta-marsch niet gehoren worden en al helemaal niet mee gezongen worden. Dat kolderieke besluit werd teruggedraaid en er werd meegezongen en geklapt. Zoals het hoort. De mannen van Ajax kwamen al voor het zingen de mat op. Dat kan nog. Maar dat scheidsrechter Jochem Kamphuis midden in de marsch floot voor aanvang van de wedstrijd was een kwalijke zaak. Geen greintje gevoel. Een blamage en dan moest de wedstrijd nog beginnen.
Het eerste wapenfeit kwam van Dusan Tadic met een halfgaar kopballetje in de handen van Van Leer. Sparta stelde er in de eerste tien minuten slechts een steekballetje van Harroui op Rayhi tegenover. De wedstrijd moest zeg maar nog op gang komen. Er was op dat moment weinig om over te schrijven of te zeggen. Net op dat moment nam tv-zender FOX Sparta-supporter Anton Knigge in beeld. Potsierlijk met een clubmondkap op was Knigge waarschijnlijk voor het eerst in zijn leven tijdens een wedstrijd geen woordenwaterval. Op een ander scherm zagen we in de Tour de France-etappe een roze Kasteel opdoemen.
Op Spangen kleurde een andere kleur. Eerst schoot Ajax nog van dichtbij zo’n 1,75 meter naast. Kapte Bryan Smeets aan de lijn lustig een mannetje uit. Bediende Ajax zich louter met lange ballen. En Sparta ook. Totdat er eentje opeens door Thy werd doorgekopt op de doorlopende Rayhi die richting doel ging. Nicolas Tagliafico moest aan de noodrem trekken. Dat deed de verdediger met hands en dat leverde hem een rode kaart op. Commotie. Blind kreeg geel na commentaar op de leiding. De vrije trap van Smeets leverde helaas niets op.
Dat Erik ten Hag een toptrainer is bewees zijn tactische zet erna: Dest erin voor Labyad. Een snelle flankspeler (die ook kan verdedigen) voor een typisch buitenspeler (die met tegenzin terugzakt). Sparta kwam met een offensief. Schoten van Auassar en Thy gingen over of werden gesmoord. En als je hem zelf niet maakt, doet de tegenstander dat wel. Debutant Antony schoot van afstand met een merkwaardige stuit. Waar je grijpgrage handen van Van Leer, de vriend van Lieke Martens, verwacht lag onze doelman al op de grond. Hij verkeek zich volledig. Antony werd zo de eerste Ajax-debutant met een doelpunt in zijn eerste Eredivisie-wedstrijd sinds Matteo Cassierra in 2016 (ook tegen Sparta). Van Leer werd de schlemiel. Tot in Breda was de hoon te worden.
Toegegeven. Dat Ajax toen, zo’n acht minuten voor rust, niet al de wedstrijd definitief besliste was te danken aan dezelfde Van Leer. In een 1 op 1 met Tadic wist hij de bal van dichtbij wel te pareren. Dest stond trouwens aan de basis van die aanval. In de rust wisselde Henk Fraser tweemaal. Deroy Duarte en Lennart Thy maakten plaats voor de 17-jarige Emanuel Emegha en Danzell Gravenberch. Laatstgenoemde kwam daardoor tegen zijn jongere broer Ryan bij Ajax te staan.
In de 48e minuut moest Onana handelend en ternauwernood optreden op een schot van Harroui. De wedstrijd laat daarna weinig hoogtepunten noteren. Ajax kon door de minderheid aan spelers niet vlot combineren en speelde vaak lafjes naar voren. De rode kaart achteraf als excuus gebruikend. Sparta was te zwak om echt een vuist te maken. Smeets moest eruit voor de andere Duarte en ook Harroui moest later plaatsmaken voor Abels. Bepalende middenvelders die het niet konden openbreken eruit dus. Door lange ballen en weinig aanvullende aansluiting kwam er op het middenveld veel ruimte te liggen. Daar had bij Ajax de ingevallen Neres vooral met zijn snelheid van moeten profiteren. Het werd hem niet. Ook Sparta kon verder geen vuist maken. Alsof ze probeerden met een kinderfietsje de Grand Colombier op te komen. Als uiterst redmiddel werd Tom Beugelsdijk van stal gehad. Die zou met zijn kopkracht nog voor gevaar moeten zorgen. Alles of niets. Niets natuurlijk. Je laat Jos van Emden ook niet het kopwerk doen op een col van buitencategorie.
Ondertussen was keeper Onana al begonnen met tijdrekken. Pakte daarvoor nog een gele kaart, maar sleepte tijd binnen. Twee schoten van Rayhi waren makkelijke prooien voor hem. Op de bank keken Gerard de Nooijer en Henk Fraser hoofdschuddend toe wanneer er weer een vrije of hoge bal niet scherp geplaatst werd. Op de andere bank waren het Winston Bogarde (die vanwege het weer zijn jasje uit had) en Ten Hag aan het hoofdschudden. Het liep ook aan Amsterdamse zijde niet. Alsof er plots een kade in Mokum in elkaar zakte. Die mood. Neem daar bij de nihilistische sfeer en de magere uitslag en dan is alles wel geschreven. Na afloop zei onze keepert dus: ‘kut’. En dat was het ook: kut zonder peren.
