€ 750.000 was de schamele prijs die Sparta in de zomer van 2017 ontving voor Denzel Dumfries, om die vervolgens een jaartje later voor een veelvoud naar PSV te zien gaan. Een zakcentje voor Sparta, dikke knaken voor SC Heerenveen. De kenner zag toen al dat deze moderne wingback potentie zou hebben voor de absolute top van Nederland, maar waarom werd daar dan niet (financieel) naar gehandeld?
Het lijkt het laatste koopje te zijn geweest voor de subtop uit snoepjeswinkel Sparta. Met lede ogen hebben wij de laatste jaren onze pareltjes voor een appel en een ei zien verdwijnen om ze vervolgens bij clubs die niet zo veel beter waren dan wij, te zien schitteren.
Enter Henk van Stee.
De potentie in de club willen zien en de potentie eruit halen zijn blijkbaar verschillende dingen. Het zelfrespect kwam terug aan de onderhandelingstafel. We zien telkens hetzelfde patroon. Een eerste bod wordt lachend van tafel geveegd. Idem met het tweede. Wat volgt zijn de voorspelbare schaakzetten in de media van geïnteresseerde clubs en zaakwaarnemers. In het midden de speler in kwestie, wachtend tot de lift omhoog naar een betere club en dito salaris zich opent.
Henk is de man tussen de lift en de speler. Vingers aan de knoppen. Vriendelijk glimlachend als de portier voor de nachtclub, die vaderlijk en dwingend een hand op je schouder legt en je de toegang in eerste instantie nog ontzegd. Je mag de lift in lieve jongen, maar even wachten tot die meneer in die groen-witte/wit-rode/geel-zwarte stropdas betaald heeft. En wel precies het bedrag dat ik wil.
Logischerwijs wil Abdou Harroui ook in die lift. Het is hem van harte gegund, echt waar. Het doet nu al pijn om binnenkort afscheid te nemen van de jongen die de echte Spartaan belichaamt. Fysiek sterk, veel inzet maar ook met beschaving en intelligentie.
Hoofdschuddend en ‘Klootzakken’ mompelend vertrokken mijn vader in dikwijls van de tribune van het Kasteel als Sparta weer eens een 1-0 voorsprong had weggegeven tegen clubs als Roda of Groningen.
‘Dit zijn niet de Spartanen waar ik mee ben opgegroeid hoor, jongen. Mannen als Pim Doesburg, Gerrie ter Horst of Charly Bosveld hadden dit nooit laten gebeuren hier op het Kasteel’. Ik wist helaas niet beter dan dat een 2-0 voorsprong in de 87e minuut tegen pakweg Heracles nog lang niet genoeg was om te ontspannen. Er groeiden op 30 jaar tijd duidelijk verschillende Spartaanse supporters op.
Zie ik nu een glimp van dat glansrijke verleden dat ik voorheen alleen van de verhalen kende? Het lijkt er sterk op. Henk Fraser is erin geslaagd een team te maken dat geen cadeautjes meer geeft, talent koppelt aan inzet en punten pakt wanneer het nodig is. Het is aangenaam kennismaken met het linker rijtje.
Sparta zit zelf in haar eigen Lift. Zo hoog mogelijk uitstappen zou ik zeggen.
Geniet er van vrienden.
Groeten van Justin van Os, Antwerpen.
