De lucht boven ons Kasteel had vandaag dezelfde kleur als de
Porsches van ons trainersduo Cor Pot en Dick Advocaat. Die van Dick werd
afgelopen woensdag nog binnengereden door teammanager Leen van Steensel. Het
was die dag 16 mei. O ironie, hoe raar kan een balletje rollen.
‘‘Kijk er hangen nieuwe netten”, zei Leen. “Schrijf je dat
even op.’’ Ik zei: “Ja, daar moeten de ballen er voor ons zondag invliegen en
het liefst zoveel mogelijk. De kruitdampen van de wedstrijd van gisteren zijn
neergedaald en de opdracht die ons te doen staat is duidelijk. Winnen en
scoren, veel scoren. Met onze verdediging die tegen FC Emmen weliswaar voor de
4e keer dit seizoen de nul heeft gehouden is dit toch lang geen zekerheidje. Kort
gezegd, we kunnen helemaal niet op de nul spelen. Dus moeten we sterk rekening
houden met minimaal 1 tegengoal. Niet erg, zolang wij er maar twee méér scoren.
We kunnen hier allerlei bespiegelingen houden hoe dit het
beste gerealiseerd kan worden en vooral met wie, maar dit heeft totaal geen
zin. Zelf heb ik Dick reeds aangesproken over wie, hoe, wat en waar, maar hij
heeft klaarblijkelijk geen boodschap aan adviezen van een wannabee trainer. Weliswaar
een goed beloonde verslaggever van de training. Want ja, wie is Semper dan?
Tja Spartanen, het gezeik met trainers loopt als een rode
draad door m’n leven. Zo heb ik ooit een aanvaring gehad met Willem van
Hanegem. Het ging mij erom dat hij Ali el Kathabbi meer speeltijd moest gunnen.
Willem: “Wat weet jij er van Martin Brozius.” Doelend op mijn inderdaad tot op
de dag van vandaag ietwat leptosome verschijning die gelijkenis vertoont met de
voormalig presentator van het kinderprogramma ‘Ren Je Rot. De mensen langs de
kant lagen dubbel van het lachen. Maar Ali zorgde hoogstpersoonlijk op 6 juni
2001 er wél voor dat we ons veilig speelden met z’n drie goals tegen Excelsior.
Dus ik bedoel maar. Heb niet de illusie dat dit mijn verdienste was, maar toch.
Niets zeggen en mijn mond houden tegen trainers, hoe groot
dan ook, is voor mij nooit een optie geweest. Zo was het ook afgelopen
woensdag. Eerst hield ik assistent Fred Grim voor dat men Abdou Harroui
centraal moest opstellen als vervanger van de geschorste Bart Vriends. Tevens
dat Paco van Moorsel in de basis thuis hoort en dat we gebruik moesten maken
van de topvorm van Hallil Dervisoglu zoals hij tegen Dordt had bewezen met het
geniale balletje op Robert Mühren waaruit de winnende goal werd gescoord. Deze
jongen die in de reguliere competitie 21 goals maakte verdient meer. We moeten zondag
minimaal 2 goals maken, dus opstellen die gozer. Wat zeg ik: hij is de nieuwe
Ali el Kathabbi!
Ik herhaalde ten overstaan van Dick mijn eerder uitgesproken
woorden die ik tegen Fred had gebezigd. Dick reageerde als in een scene uit een
B-flim. Terwijl hij met een achteloze voetbeweging de achterklep van zijn
prachtige bolide opende sprak hij de historische woorden: “We mogen daar niet
verliezen.’’ Dit alles gebeurde woensdag Spartanen, terug naar de realiteit van
vandaag.
Na de onterecht niet gekregen strafschop heeft Manfred Laros
zich boos uitgelaten richting de KNVB die zich uit en te na verontschuldigde
voor de schertsvertoning rondom de VAR. Dan moeten we er verder maar niet meer
over zeuren. Zondag met 140 km/u over FC Emmen walsen is de enige en beste
remedie.
Miguel Nelom waspresent, deed alles mee en beaamde dat hij zondag gewoon kan spelen. Sander
Fischer meldde zich wat later. Ik: “Sander, je bent te laat.’’ Sander: ‘’Ja,
mezelf laten verzorgen hé.’’ Het seizoen loopt op zijn einde. Het kraakt en
piept bij sommige spelers. Paco van Moorsel zag ik af en toe ook weer wat
trekkebenen. We zullen er maar vanuit gaan dat Sander en Paco zondag gewoon
beschikbaar zijn. Ook Jeffrey Chabot was vandaag op het veld te vinden, zij het
dat hij niet met de groep meedeed maar een beetje aan het lummelen was met de
bal samen met de eveneens geblesseerde Mark Veenhoven.
Het liet zich niet aanzien zoals eerder gecommuniceerd dat
hij ervoor 2 maanden uit ligt. We zullen het er maar op houden dat hij er puur
voor de gezelligheid bij was.
Leo Beenhakker liep rond te ijsberen in de gracht. Af en toe
raapte hij een stukje uitgekauwde kauwgom op en wierp het in de afvalcontainer.
Alles meegemaakt, maar hij kan zich nog steeds druk maken over elk detail. De
man van de wedstrijd, Leonard Nienhuis, kreeg een klop op de schouder van Leo. En
terecht, mede dankzij hem leven we nog.
Hoe het ook zij Spartanen, we zullen zondag éen blok moeten
vormen. Vanaf minuut één erachter staan want dat heeft deze spelers groep
nodig. Tuurlijk de vaste watchers hadden ook hun commentaar op Dabney Dos
Santos, Thomas Verhaar en Stijn Spierings. De laatste twee hadden inderdaad een
totale offday. Ja we speelden met negen man, maar we hebben het ermee te doen. Langs
de andere kant hebben zij ons dit seizoen meermalen laten zien dat ze
belangrijk kunnen zijn, dus laten we ervan uit gaan dat dit zondag ook het
geval zal zijn. Schelden en vloeken op spelers daar schiet niemand iets mee op.
We zullen éénheid moeten uitstralen Spartanen. Alleen dan
gaan we het redden. Dit gezegd hebbende besluit ook ik mijn strijdbijl erbij
neer te gooien. Dick trekt zich géén sikkepit aan van mijn pleidooi voor
sommige spelers op posities zoals vele Spartanen met mij die graag zouden zien.
We zullen zondag met ons allen boven onszelf uit moeten
stijgen. Spelers, technische staf én publiek. FC Emmen? In de houdgreep ermee
en nooit meer loslaten. Zullen wij laten hóórrrrééénnn!!