De laatste weken hebben de makers van de Sparta-podcast het keer op keer over het einde van het bezoeken van uitwedstrijden. De toon klinkt alsof dit onomkeerbaar is en heeft zelfs iets verwijtends. Daarbij lijkt het alsof elke uitwedstrijd een avontuur is waarbij je je leven niet zeker bent. Hordes hooligans van de tegenpartij zouden je opwachten, en de veiligheid van Spartanen zou continu in het geding zijn.
Check, check, dubbelcheck
Het meest vreemde aan de situatie is dat de makers van de podcast nauwelijks meereizen met de Spartaanse uitsupporters en zelden plaatsnemen in het uitvak. Vaak zijn andere zaken belangrijker dan het bezoeken van uitwedstrijden. Daarover geen oordeel: iedereen moet doen wat die het leukst vindt. Het is niet on-Spartaans om een zaterdagavondwedstrijd die om 21:00 uur begint, over te slaan en te kiezen voor een andere invulling van het weekend.
Maar bij het geven van je mening is het wel belangrijk dat je weet wat er speelt. Voor journalisten zou dat eigenlijk een must moeten zijn. Check, check en dubbelcheck. Helaas gebeurt dit te weinig als het gaat om uitsupporters.
In het juiste perspectief plaatsen
Voetbalrellen zijn zo oud als de weg naar… Kralingen 🙂 Neem de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw, een tijd waar vaak aan gerefereerd wordt in de Sparta podcast:. In die tijd waande je je in het Wilde Westen, waar je zonder reden een paar tikken op je hoofd kon krijgen, simpelweg omdat je fan was van een andere club. Actie was reactie, en het geweld nam toen grote proporties aan. Fragmentatiebommen, fietskettingen, rellenvakken met NATO-prikkeldraad, en treinen die vernield werden. Voor Spartaanse uitfans, gering in aantal, was er vaak zelfs geen uitvak. Een Rotterdamse tongval was genoeg om de lokale bevolking woedend te maken. Al met al barre tijden die we ver achter ons hebben gelaten. Tegenwoordig is alles veel beter geregeld, en de hooligans van nu zijn brave borsten vergeleken met de barbaren van toen. Hoewel het geweld na de coronaperiode iets is toegenomen, is het niets vergeleken met 30 à 40 jaar geleden. De makers van de Sparta-podcast zouden dit perspectief ook kunnen gebruiken als ze weer eens pleiten voor het aan banden leggen van uitsupporters. Waarom elk incident zo uitvergroten?
Andere zienswijze
Zelden wordt verwezen naar de braafheid van al die Spartanen die zich keurig gedragen bij uitwedstrijden en vaak helemaal niets merken van de incidenten. Een goed voorbeeld was het uitduel bij RKC. Voor, tijdens, en na de wedstrijd vermaakten Spartanen zich prima. Oud, jong, hele families—bijna niemand kreeg iets mee van de paar opgeschoten RKC-supporters die wat amok maakten. Zonder te willen bagatelliseren dat er helemaal niets aan de hand was, maar de omvang van het incident waarbij een enkele Spartaan betrokken was, was minimaal in vergelijking met de verder plezierige avond in Waalwijk. In de podcast die volgde leek het alsof we allemaal een groot risico hadden gelopen en blij mochten zijn dat er geen gewonden waren gevallen. Daarbij werd ook gesuggereerd dat een verbod op uitsupporters nu echt nabij is.
Ruud van Os en het uitsupportersverbod
Hoofdredacteur Ruud van Os, die vorig seizoen geen voorstander was maar wel sprak over een mogelijk verbod op uitsupporters, is inmiddels van toon veranderd. Het lijkt erop dat hij zijn gelijk wil halen en niet meer tegen een dergelijk verbod is. En juist dat krenkt. Als je zo’n grote Spartaan bent, met de nodige invloed, zou het mooi zijn als je die invloed gebruikt om te voorkomen dat je mede-Spartanen dit lot treffen.
Sjoerd Mossou: voorbeeld van hoe het ook kan
Ruud van Os’ collega, Sjoerd Mossou, is het lichtende voorbeeld van hoe het ook kan. Hij benoemt net zo goed alle problemen, veroordeelt de veroorzakers, komt met oplossingen voor clubs en autoriteiten, maar vindt dat de goedwillende meerderheid van supporters niets verweten mag worden en zeker niet belemmerd mag worden in het bezoeken van uitwedstrijden. Hoe mooi zou het zijn als de makers van de podcast ook deze toon aanslaan en meer te vertellen hebben dan alleen het op handen zijnde uitsupportersverbod. Laten we meer Sjoerds de wereld in slingeren. Dan komt het, net zoals met de graskwestie (Sjoerd was een van de initiatiefnemers om kunstgras uit de stadions te verbannen, red.), helemaal goed.
