In de nieuwste aflevering van de “Sparta naar Voren” podcast schuift niemand minder dan Johan Voskamp aan. De oud-Sparta-spits, bekend van zijn legendarische achtklapper tegen Almere City, vertelt openhartig over zijn voetbalverleden én zijn nieuwe carrière als mental coach. Daarnaast is er ruimte voor actuele onderwerpen, waaronder Sparta’s kans op de play-offs, het bekeravontuur van Go Ahead Eagles, en mentale weerbaarheid in de topsport.
Voskamp terug op het oude nest
Het is meteen een warm welkom voor Johan Voskamp, die met een glimlach terugblikt op zijn Sparta-tijd. Zijn acht doelpunten tegen Almere City (toen nog Helmond Sport) zijn onvergetelijk. Volgens Voskamp was het puur een samenloop van omstandigheden: tegenstander met een man minder, veel ruimte, en een Sparta-team dat draaide als een trein.
Dat hij na acht goals werd gewisseld, doet hem nu niet veel meer, maar destijds baalde hij. Niet om zichzelf – maar door journalisten en fans werd hij pas bewust van hoe dichtbij hij bij een record zat.
“Hoerensparta” en vergeving
Een opvallend moment uit Voskamp’s carrière: zijn beruchte “Hoerensparta”-uitroep toen hij nog bij Excelsior speelde. Die uitspraak – gedaan uit pure adrenaline na een beladen wedstrijd – achtervolgde hem later. Toch werd hij met open armen ontvangen bij Sparta. Geen haat, geen oud zeer. Zelfs Nathan Rutjes stond vooraan om hem welkom te heten. “Dat was echt warm, dat was Sparta.”
Mentaal zware jaren
Voskamp vertelt eerlijk over de keerzijde van een profcarrière. Zijn kampioensjaar met Sparta (onder Alex Pastoor) was voor de club prachtig, maar voor hem persoonlijk moeilijk. Hij speelde slechts vijf wedstrijden, scoorde niet, en voelde zich geen onderdeel van het succes. Het raakte hem diep.
De mentale impact was groot: hij werd stiller, verloor zijn spontaniteit, en voelde zich minderwaardig – niet als voetballer, maar als mens. “Ik wás voetbal, en als dat wegvalt, wat blijft er dan over?”
Van spits naar coach
Die ervaring werd een keerpunt. Na zijn carrière probeerde Voskamp van alles: kinderopvang, sales, jeugdtrainer, en uiteindelijk: mental coach. Hij volgde opleidingen (o.a. ACT-therapie) en begeleidt nu sporters die worstelen met druk, zelfbeeld of prestatiedruk.
Zijn insteek: geen zweverig gedoe, maar praktische coaching, geworteld in eigen ervaring. Hij kent het leven als topsporter van binnenuit. En dat maakt hem geloofwaardig – ook voor jonge spelers.
Topsport is niet altijd gezond
Voskamp stelt het scherp: topsport is mentaal niet altijd gezond. Vooral voor spelers die er “net niet” zijn – die leven met afwijzingen, korte contracten, blessures of het gevoel tekort te schieten. Sociale media, publieke opinie, en prestatiestress maken het er niet makkelijker op.
Zelf raakte hij ooit van slag door één negatieve comment op een supportersforum. “Toen wist ik nog niet wat ik nu weet,” zegt hij. “Nu weet ik: focus op wat je zelf kunt beïnvloeden. En laat de rest los.”
Sparta’s kans op de play-offs
Tussen de persoonlijke verhalen door is er ruimte voor de actualiteit. Kan Sparta de play-offs halen? De heren zijn gematigd optimistisch. Het programma is zwaar (met Ajax, Twente en PSV), maar de ploeg is in vorm. Alles is nog mogelijk.
Nick Olij tempert de verwachtingen en roept op tot realisme: “We stonden lang onderaan, laten we niet te hard van stapel lopen.” Toch is de droom van Europees voetbal weer even voelbaar – en dat is al winst.
Bekerpijn en trots op Go Ahead
De bekerfinale tussen Go Ahead en NEC laat ook sporen na in Rotterdam. Sparta lag er uit na een bloedstollende penaltyserie, waarin Brym weigerde een pingel te nemen. Zonde, want ze waren dichtbij.
Wel is er trots op oud-Spartaan Paul Simonis, nu succesvol trainer van Go Ahead. Maar ook spijt: hij werd bij Sparta opgeleid, maar kreeg nooit echt de kans om door te stromen. Eeuwig zonde, zeggen de heren.
Kansen voor Sparta, lessen voor clubs
De podcast eindigt met een oproep aan clubs: bied mentale begeleiding, ook aan jonge spelers. Want niet iedereen wordt Strootman of Van Persie. Er zijn ook types zoals Mito – spelers die worstelen met aanpassing en prestaties. En die vaak onzichtbaar blijven, tot het te laat is.
Voskamp ziet het als zijn missie om daarin verschil te maken. Niet als goeroe, maar als iemand die weet hoe het voelt. Hij wil een veilige plek bieden, buiten de clubstructuur. “In de schaduw gebeurt het echte werk.”
