Hij speelde maar liefst exact 150 wedstrijden voor onze trots. Zijn laatste minuten dateren alweer van twaalf jaar geleden, zelf kwam hij maar liefst achttien jaar geleden richting het Kasteel. In zes jaar tijd groeide deze Noord-Hollandse verdediger uit tot een Rotterdams steunpilaar. Groot, kale kop en een norse blik, dan wist je als aanvaller dat het een pittige wedstrijd ging worden. Achter die norse blik op het veld zit een gozert met een goud hart. Het leidde hem uiteindelijk langs Willem II, Cyprus terug naar Telstar. Danny Schenkel, een betrouwbare kracht in het hart van de Spartaanse verdediging. De tijd vliegt voorbij maar Danny zijn we nog niet vergeten.
Danny, ten eerste: hoe gaat het met je? Wat doe je in deze rare tijd?
Met mij gaat alles goed. Het voetbal is stilgelegd en ook ik heb een aantal weken thuis gezeten. De laatste 3 weken heb ik weer op het veld gestaan met de vrouwen van Ajax om het seizoen toch enigszins op voetballende manier af te kunnen sluiten.
Kun je ons vertellen wat je normaliter bezig houdt? Wat ben je na je carrière als speler gaan doen?
Ik ben op dit moment trainer van de Ajax Vrouwen en doe dit met heel veel plezier. Fulltime bezig zijn met voetbal is het mooiste dat er is.
Telstar was mijn laatste club in het betaalde voetbal. Ik heb daar 1 jaar gespeeld en vond het tijd voor iets anders. Ik ben toen bij de amateurs van Ajax gaan spelen en ben naast het voetbal terecht gekomen in sociaal maatschappelijke projecten vanuit een samenwerkingsverband tussen Ajax en de gemeente Amsterdam. Daar gaf ik als trainer mentaliteitstrainingen aan de moeilijke doelgroepen in Amsterdam en ben daar tevens een aantal jaar projectleider van geweest. In die periode ben ik ook druk bezig geweest met het halen van mijn trainersdiploma’s en inmiddels in het bezit van UEFA A Youth met de ambitie om voor mijn pro-license te gaan. Na trainer geweest te zijn van BFC Bussum en Zwaluwen Vlaardingen ben ik nu fulltime trainer bij de Ajax Vrouwen.
Hoe kwam je in 2002 bij Sparta terecht? Hoe verliep dat contact en door wie werd je benaderd?
Ik kwam in 2002 transfervrij over van Telstar. Frank Rijkaard was het seizoen 2001-2002 trainer van Sparta en via hem, in samenspraak met Dolf Roks, werd ik aangetrokken door Sparta. Ik ging met het idee naar Sparta om onder Rijkaard te mogen trainen op eredivisieniveau maar helaas degradeerde Sparta dat seizoen en werd het uiteindelijk 1e divisie zonder Rijkaard als trainer. Dat was wel even een behoorlijke domper.
Met wie kon jij in je Sparta-periode het best overweg?
Vanaf dag 1 werd ik direct opgevangen door Danny Koevermans en dat klikte meteen heel goed. Naast Danny trok ik ook veel op met Davy de Fauw, Wouter Gudde, Sjaak Polak en Yuri Rose.
Wie vond jij de beste voetballer in die periode?
Koevermans had een enorme neus voor de goal. Als hij zijn pantoffel goed tegen de bal kreeg ging die zeker tegen de touwen. Verder met nog heel veel goede spelers gespeeld bij Sparta. Levchenko, Mendes Da Silva, Boukhari, van den Bergh en ik mis er nog wel een paar denk ik. Mustapha Riga was ook een hele aparte en bijzondere speler.
Hoe kijk je terug op je tijd bij Sparta?
Sparta is de mooiste tijd uit mijn carrière geweest en heb daar 6 jaar met enorm veel plezier voor gespeeld. Een mooie en traditionele club, met een enorm mooi stadion met het kasteeltje aan de zijde. Ik heb er een fijne tijd gehad met ook veel fijne mensen binnen de club. Van Pim en Janny van het spelershome, tot Ben Wessels en alle mensen op het kantoor.
Wat is je mooiste herinnering aan Sparta?
De mooiste herinnering is uiteraard de promotie naar de Eredivisie. De beslissende wedstrijd uit bij Helmond Sport en toen het feest op het Kasteel. Verder mooie herinneringen aan de overwinningen op Ajax en Feyenoord op het Kasteel.
Hoe belangrijk is Sparta voor jou geweest in je carrière en misschien wel je leven?
Sparta is zeker belangrijk geweest in mijn carrière en uiteraard ook in mijn leven. Ik heb mij bij Sparta ontwikkelt tot een betere speler en uiteindelijk ook tot een beter mens. In mijn tijd geleerd van de goede dingen maar ook zeker van de dingen die ik niet goed heb gedaan. Hierdoor ontwikkel je je uiteindelijk ook als mens.
Hoe zou jij Sparta omschrijven?
Sparta is een mooie en familiaire club. Ik heb mij daar altijd enorm thuis gevoeld. Verder was het vaak ook wel een beetje onrustig rondom trainers en zaken die speelden op bestuurlijk niveau maar dat heb je overal wel denk ik.
Ik kijk in ieder geval met een enorm positief gevoel terug op mijn tijd bij Sparta.
Heb je nog een leuke anekdote uit je Sparta-tijd?
Genoeg anekdotes maar dat houden we lekker intern;)
Wij hadden ook wel een aantal spelers in de groep waaronder van den Bergh en Polak waardoor er altijd wel iets leuks gebeurde.
Je beleefde nog een avontuur op Cyprus. We lezen daar af en toe de wildste verhalen over. Hoe was het op Cyprus? Netjes je geld gekregen?
Die verhalen die je leest zijn in veel gevallen wel waar denk ik. Ik heb zelf ook genoeg gezien en meegemaakt om die verhalen te kunnen bevestigen. Ik heb uiteindelijk alles gekregen wat op zich een unicum is denk ik met veel dank aan Kevin Hofland. Je moet vaak wel een paar maanden wachten op je geld in de hoop dat je alles krijgt. Maar uiteindelijk een mooie ervaring waar ik zeker als mens een hoop van geleerd heb. Cyprus is een mooi eiland met een fantastisch klimaat en toch ook wel een behoorlijke competitie.
Aangezien je het trainersvak ingedoken bent, gaan we jou ooit zien in een trainersfunctie op het Kasteel?
Ik heb vorig seizoen met mijn club Zwaluwen Vlaardingen een keer vriendschappelijk gespeeld tegen Jong Sparta op het Kasteel. Dit was mijn eerste keer als trainer op het Kasteel en toch wel een bijzondere ervaring ondanks dat het een vriendschappelijke wedstrijd was. Ik heb de ambitie om mijn coach betaald voetbal diploma te halen en uiteindelijk werkzaam te zijn in de Eredivisie (mannen). Als dat bij Sparta zou zijn zou dat zeker bijzonder zijn.
Kom je nog weleens op het Kasteel? Of ben je er nog weleens geweest?
Ik heb weleens koffie gedronken met Dolf Roks op het Kasteel. Gesproken ook over eventuele opties binnen de Sparta opleiding maar dat is er uiteindelijk nooit van gekomen.
Ik heb verder in al die jaren nooit meer een wedstrijd van Sparta bijgewoond. Al moet ik daar wel bij zeggen dat ik bijna nooit in een stadion kom. Ik kijk liever vanuit huis voetbal, en dan kijk ik er wel een aantal in het weekend.
Wil je nog wat zeggen tegen de supporters van Sparta?
Ik ben blij om Sparta lekker in de Eredivisie te zien spelen op een vol Kasteel.
Ik heb officieel nooit afscheid kunnen nemen van het publiek, wat ik wel erg jammer vond. Dus bij deze nogmaals bedankt voor alle mooie jaren en blijf vooral de club en het team ondersteunen en aanmoedigen in deze toch wel gekke periode.
Blijf gezond en let op elkaar!
SP-AR-TA
Danny, bedankt voor je tijd. Heel veel succes met je loopbaan als trainer. Wie weet zien we je ooit nog op het Kasteel in een passende functie. 150 wedstrijden is iets waar wij en jij trots op mogen zijn!
