Sparta bakte er helemaal niets van in Eindhoven. Tegen de plaatselijke FC werd het 0-0. Het was een even terechte, als bloedeloze 0-0.
Het uitsyndroom slaat opnieuw toe
Het uitvak was met ongeveer 220 Spartanen nog redelijk gevuld, zeker omdat we kijken naar een ploeg die voorlopig nergens voor speelt. Op de hoofdtribune bevonden zich nog enkele tientallen Spartanen.
Opvallend was dat er op het uitvak ook een tiental kinderen (van verschillende ouders) bevonden tussen pakweg 7 en 12 jaar. Enkele kinderen hadden vlaggen bij zich. Mooi toch!? Die kinderen lagen pas lekker te pitten om een uurtje of twaalf ’s nachts. Moet kunnen, zeker als de reden is
‘een beetje Sparta met de paplepel ingegoten krijgen’. Het leek een slimme keuze van de ouders om de kinderen juist deze wedstrijd mee te nemen, want hé, wat kon er nou eigenlijk mis gaan in Eindhoven? We hadden met 1-4 gewonnen van Dordt, met 6-1 van Go Ahead en er was de heerlijke apotheose tegen RKC. FC Eindhoven kan er eigenlijk helemaal niets van, dus een ideale wedstrijd om je kind een lekkere uitoverwinning mee te geven? Ja toch, niet dan!? Uhhh, nee…het uitsyndroom sloeg opnieuw toen.
Aan de eerste 20 minuten kan nog een krap ‘zesje’ gegeven worden. Daarna werd het slechter, slechter en nog slechter. In de tweede helft gaf Sparta op uitstekende wijze invulling aan het woord saai. De Sparta trainer en spelers leken geen enkele intentie te hebben om het publiek te vermaken of te strijden voor de overwinning. Daar sta je dan voor lul in Eindhoven, als trouwe uitsupporter. Daar sta je je dan te schamen, als vader, met je zoontje bij je. Het zou ons verbazen als er volgende week in Almere meer dan 120 man in het uitvak zitten. Een vrijdagavond thuis op de bank is ten slotte ook weleens lekker. En het beste wat je nu kan doen om je kind enthousiast te houden voor Sparta, is uitwedstrijden vermijden. Het gaat echt niet om winnen of verliezen, maar je moet toch een beetje voorkomen dat je kind opgroeit met de gedachte dat het groeien van kunstgras nog aantrekkelijker is dan het kijken naar Sparta.
Sparta begon slap aan de wedstrijd – en dat was nog het beste deel
Sparta begon behoorlijk slap aan de wedstrijd. Maar omdat FC Eindhoven er weinig van kan bleek Sparta in wandeltempo zowaar nog een veldoverwicht te kunnen bewerkstelligen. Dit leidde tot een aantal kansen. Rayhi had een lekkere actie, hij stuitte op Eindhoven keeper Swinkels en de rebound van Harroui ging er niet in. Dat waren de tweede grootste kansen van Sparta. Rayhi had niet veel later nog een slap schot. Veldwijk liet één keer een ietsiepietsieheelkleinbeetje dreiging zien met een ultra slappe kopbal. Iets later gaf Dervisoglu de bal op Dabo, die miste en Deroy Duarte schoot nog naast.
Een beetje meer gas geven en FC Eindhoven had eenvoudig verslagen kunnen worden, maar gas geven? Ho maar. Gas terug, dat was wat Sparta deed. Dervisoglu werkte zich helemaal de pleuris. Dabo speelde niet onaardig. Verdedigend bleef onze club in de eerste helft makkelijk overeind. Er waren wel een paar kleine lichtpuntjes in de eerste helft, maar verder zakte voetballend erg ver weg. Veldwijk deed helemaal niets en solliciteerde naar een wissel, Laros Duarte was ook rijp voor een wissel; het was zijn slechtste wedstrijd sinds hij bij Sparta kwam. Rayhi zakte wel heel ver weg nadat hij het eerste kwartier het goed deed. En zo waren er meer spelers die meedeelden in de malaise.
Lekker makkelijk van Fraser: opnieuw Harroui slachtofferen
In het tweede deel van de eerste helft zakte Sparta dus ver weg. Wisselen in de rust is dan niet onlogisch, maar wie wordt er dan in de rust maar weer eens geslachtofferd: Harroui. Lekker makkelijk van Fraser, die zijn pijlen wel vaker richt op de jonge Harroui, maar ook onbegrijpelijk, want er waren zeker 5 spelers die eerder voor een wissel in aanmerking zouden komen. Harroui speelde niet geweldig, maar ook zeker niet slecht. Drenthe kwam erin als rechtsbuiten. Hij deed dat de eerste 10 minuten na rust best aardig, maar zakte al snel ver weg. Van Drenthe moet wel gezegd worden dat hij keihard werkte. Dat is op zichzelf een goed teken, maar hij kon niet voorkomen dat het team allemaal maar slechter ging voetballen.
Optreden Lars Veldwijk neigt naar werkweigering
Lars Veldwijk was opzichtig afwezig. Hij ging duels niet of slap aan. Liep niet vrij. Koppie omlaag. Kreeg hij eens een bal, dan stuitte die af van zijn voet. Het neigde naar werkweigering. De aanvoerder schijnt afgelopen week pittig toegesproken te zijn door Fraser, maar dat heeft dus geen reet geholpen. We willen Veldwijk voetbaltechnisch nog wel gelijk geven. Hij zwom in de eerste helft en werd niet bereikt. In de tweede helft werd het nog erger. Rayhi speelde achter de spits, maar raakte geen bal meer goed. Dervisoglu moest van links komen. Hij werkte tot aan de laatste minuut hard, maar was ongelukkig. Drenthe kwam in de tweede helft van rechts en dat is ook niet ideaal voor Veldwijk, Drenthe en Veldwijk wisten elkaar niet één keer te vinden.
Veldwijk zal zich, net als diverse andere spelers, niet geïnspireerd voelen door een de voetbalomgeving die Eindhoven-uit biedt. En hij zal zich er kapot aan ergeren dat zijn trainer geen spelers opstelt waardoor hij beter kan renderen. Veldwijk moet zich als voetballer doodongelukkig voelen en dat is een slechte zaak, want een ‘Veldwijk in vorm’ zullen we nog keihard nodig hebben in de nacompetitie play-offs. Maar met zo’n houding op het veld rondsjokken, dat kan gewoon niet. En dat ook nog eens voor een aanvoerder.
Fraser zal moeten bedenken hoe dit probleem op te lossen. Misschien in een goed gesprek zijn aanvoerdersband afnemen of hem eens 2 weken rust geven? Betere suggesties kunnen hieronder gegeven worden.
Eindhoven gevaarlijker in tweede helft
Hadden we al geschreven dat Eindhoven er echt heel weinig van kan? Des te genanter dat Eindhoven in de tweede helft de betere ploeg was. Sparta kreeg nauwelijks kansen meer. Een matig schot van Laros Duarte, een nog matiger schot van Drenthe, een slappe inzet van Rayhi die naast ging en een balletje dat op de knie stuitte van Dervisoglu waren momenten die aangaven dat Sparta wel af en toe over de middellijn kwam. Echte mogelijkheden kunnen we dat helaas niet noemen. Dervisoglu was de enige die met een schot 11 minuten voor tijd nog enigszins serieus gevaar stichtte. Sparta voetbalde in de tweede helft richting het uitvak, waar de moedeloosheid zienderogen toenam. Enkele spelers leken er gewoon geen zin in te hebben.
Eindhoven had in de 67e minuut twee grote kansen, maar Kortsmit redde en Auassar haalde de bal van de lijn. Kortsmit raakte geblesseerd aan zijn hoofd doordat hij bij de redding met zijn hoofd tegen de paal kwam. Het was even schrikken, want het zag er in eerste instantie niet best uit, maar gelukkig kon Kortsmit het veld lopend verlaten en leek het allemaal wel mee te vallen. Coremans kwam erin. Opvallend was dat hij afgetrainder oogde dan in de eerste seizoenshelft en de invaller deed het uitstekend. Geen enkele fout, een aardige redding en zelfs één echt goede redding toen Eindhoven de derde grote kans van de tweede helft kreeg.
Opnieuw een waardeloze wissel van Fraser
De wissel Drenthe voor Harroui aan het begin van de tweede helft was moeilijk te begrijpen en pakte slecht uit, maar de wissel Vriends voor Duarte was een signaal dat Henk Fraser geen enkele zin had om zijn ploeg aan te sporen voor de overwinning te gaan. Deze wissel in de 75e minuut sloeg eigenlijk helemaal nergens op, we kunnen het niet anders verwoorden. Laros Duarte speelde veel slechter, Rayhi had al een uur lang niet gepresteerd, maar er was maar 1 man die er echt af had gemoeten en dat was Veldwijk. En Vriends erin? De wedstrijd smeekt om enthousiaste aanvallers. Dos Santos, Bradley van Hoeven, Duplan, Ache, ze zaten allemaal op de bank, maar werden genegeerd.
Vriends kwam er in en tja, hij ging niet mee naar voren, maar bleef doodleuk achterin staan, waardoor Sparta opeens weer met 5 verdedigers ging voetballen. Heel voorzichtig schoof Auassar af en toe door naar het middenveld. Dat werkte niet. Het was lachwekkend om te zien tot welk niveau Sparta zich verlaagde in het laatste kwartier. Natuurlijk mag dan naar de spelers gewezen worden, maar een coach die zo wisselt is ook heel veel te verwijten.
Eindhoven had best door kunnen proberen te drukken, maar was zo blij met een gelijkspel dat het tegen een tandeloos Sparta nog ging tijdrekken ook. Zo mogelijk werd de tweede helft hierdoor in de laatste minuten nog saaier.
Verlossend eindsignaal
Het uitvak moest maar liefst 5 minuten blessuretijd uitzitten totdat het verlossende eindsignaal kwam. Blij zijn omdat je eindelijk niet meer hoeft te kijken naar de vleesgeworden saaiheid die het onooglijke schouwspel Eindhoven – Sparta was geworden, het is toch te treurig voor woorden Spartanen?
We worden geen kampioen, dat wisten we al. En we kunnen ook best een gelijkspel tegen Eindhoven-uit accepteren. Zelfs strijdend ten onder tegen Eindhoven zou nog te verkroppen zijn. Maar het is ronduit stuitend dat diverse profvoetballers en een coach niet eens kunnen uitstralen dat ze een poging wagen om een goede pot voetbal voor de dag te leggen tegen een laagvlieger uit het rechterrijtje.
Spelers die voor Sparta in actie kwamen: Kortsmit (68. Coremans), Dabo, Abels, Auassar, Faye, Harroui (46. Drenthe), Deroy Duarte (75. Vriends), Laros Duarte, Rayhi, Veldwijk, Dervisoglu