Vroeger was alles beter! Toch?
Op 20 juli was ik op de open dag van Sparta, de laatste jaren heb ik mij wat minder bezig gehouden met de club en was ik vooral teletekst-supporter. Vaak op 829 en soms gelukkig op 818.
Ik zag vaders met kinderen lopen en dat bracht mij terug naar vroeger, nadat ik in 1981 als 12 jarig ventje voor het eerst mee was geweest met mijn pa wist ik het, ik ben Spartaan.
We woonden op de Abtsweg in Overschie en iedere 2 weken liepen we samen of met een groepje via de Abraham van Stolkweg naar het Kasteel, al discussiërend over de spelers, de trainer en de opstelling. Aangekomen op het Kasteel kochten we een kaartje voor 7 gulden 50 voor de staanplaats aan de lange zijde. We stonden altijd in het midden voor de ere-tribune, waar mannen aanzienlijk meer voor betaalden en ’s avonds door moeder de vrouw de splinters van de houten bankjes uit de kont moesten laten halen. We keken uit op die afgrijselijke Schietribune. Altijd zagen we dezelfde gezichten om ons heen, 2 broers die samen kwamen, een oudere man met een sigaar en een herdershond die getooid in Sparta-shirt genoot van de aaien over zijn bol en de halve broodjes zwartgeblakerde frikadel en, niet te vergeten, de enige echte Sparta-piet, Frans Heijster liep voorbij met zijn vlag met vogelkooitje.
Het was altijd zoeken naar bekende gezichten he is dat niet Jules Deelder en daar Andre van der Lauw, ook mijn leraar van de, toen nog HVS Jan Backx, kwam ik altijd tegen, dat heeft me nog de nodige onverdiende voldoendes opgeleverd.
Dan begon de wedstrijd, door onze strategisch ingenomen plek leek het altijd heel druk, een dag later in de krant kijkend bleken er dan 2000 man geweest te zijn. Soms zelfs 2500.
In de rust verkaste een groot gedeelte van de Kasteeltribune naar de jongenstribune, om daar de bal in het net te schreeuwen.
De tussenstand van andere wedstrijden werden aangegeven op een grote stelling met reclames waarachter de doelpunten werden vermeld, om te weten wie tegen wie het was moest je het programmaboekje kopen, wat een slim idee toen al.
Later kwamen de skyboxen op de Kasteeltribune, nooit vergeet ik dat tijdens 1 van de eerste wedstrijden mensen driftig bezig waren om, tijdens de wedstrijd, de beslagen ramen schoon te trekken.
We zagen Barry Hughes zijn show opvoeren langs de zijkant, we zagen David Loggie, Robert Schmidt, de gebroeders Olde Riekerink, Michel Valke, Danny Blind, Ronald Lengkeek, Aad Andriessen, René Eijer, Adri van Tiggelen en natuurlijk het fenomeen Louis van Gaal. Ongetwijfeld vergeet ik nog een paar grote namen. We hebben genoten van Spartak Moskou en HSV.
Wat was het anders, een goal werd ter plekke goedgekeurd of afgekeurd, als Ignace van Swieten floot voor een penalty was het een penalty, scheidsrechters waren op zijn ergst Hi-Ha-Hondenlullen. Het bestuur, toen onder leiding van Floor Bouwer, werd tijdens de wedstrijd even getrakteerd op een scanderen de menigte Klote-bestuur. We scholden natuurlijk op de scheids en op de grens, we scholden op de spelers en op de trainer, maar wees eerlijk. Nieuwe regels, nieuwe techniek en we schelden nog steeds. Helaas iets te vaak met het gevreesde K-woord.
Mijn vader is 1 x in het nieuwe stadion geweest, hij vond het niets, het was te druk. Hij was een echte Spartaan, winst van Sparta werd met net zoveel vreugde gevierd als verlies van Feyenoord. Van de huidige spelregels, VAR en spreekwoorden zou hij niets meer begrijpen.
Dit jaar heb ik mijn eerste Sparta-clubcard gekocht, nog geen seizoenskaart je moet rustig van achteruit opbouwen. Mijn voornemen is teletekst af en toe in te wisselen voor het echte werk.
Kijkend naar die jongens en meisjes die vandaag met hun vader aan de hand meeliepen probeerde ik mij voor te stellen wat zij over 38 jaar zouden schrijven, zou het ook beginnen met: Vroeger was alles beter!
Sparta naar voorruhhhh!!
Dit wilde ik even kwijt.
Een Spartaanse groet en tot snel op het Kasteel
Ed van der Velden