Vooraf werd de wedstrijd tegen dubbele Willem door veel supporters – en ook door Dick Advocaat – als cruciaal bestempeld. Het Spartaanse elftal liet zien te begrijpen waar het om ging: de ploeg speelde uitstekend. En we wonnen! Dat Sparta met slechts een 1-0 overwinning van het veld stapte was eigenlijk te gek voor woorden; de overwinning had veel hoger moeten uitvallen. Maar terecht overheerste de blijdschap dat er eindelijk weer eens drie punten bijgeschreven mochten worden.
Sparta organisatie buiten het veld niet op scherp
Voetballend kwam Sparta sterk voor de dag tegen Willem II, maar de vraag is wel of het buiten het veld allemaal ook niet wat scherper mag worden. Onder andere Dick Advocaat uitte al kritiek, maar ook veel supporters die vandaag op de Denis Neville tribune plaatsnamen keken raar op. Opnieuw waren er, net als tegen Vitesse en Excelsior, grote rijen voor de poorten van de Denis Neville tribune. Supporters die in deze rijen stonden klaagden en de stewards baalden ook. Het scansysteem werkt namelijk al drie wedstrijden lang niet naar behoren en Sparta lijkt er niets aan te doen. Zo’n systeempje kan op 16 januari tegen Vitesse natuurlijk best een keer kapot zijn, maar dat het op 4 februari dan nog niet is opgelost is behoorlijk klantonvriendelijk.
En het staat niet helemaal op zichzelf. Er waren nog wel meer ‘kleine’ oneffenheden te bespeuren. De vlaggen die op wedstrijddagen bijvoorbeeld trots boven het hoofdgebouw behoren te wapperen, waren (net als tegen Excelsior) in geen velden of wegen te bekennen. Het zijn maar details, maar blijkbaar is er momenteel in het hoofdgebouw niet de scherpte om op dit soort details te letten.
Advocaat blij met steun van het publiek
Het publiek trok zich verder terecht weinig aan of Sparta achter de schermen wel of niet goed functioneert. Drie punten moesten er behaald worden en velen steunden de club daarin ook verbaal. Advocaat liet na afloop weten dat de steun van het Sparta publiek (dat er volgens Advocaat fantastisch achter ging staan tegen Willem II) wat teweeg bracht. Dergelijke steun maakt het volgens onze trainert voor iedere tegenstander moeilijker en hij was er erg blij mee. Al met al een goede reden om er in de volgende wedstrijden qua vocale steun nog een schepje bovenop te doen!
Van Moorsel, Nelom, Huth en Wijnaldum
Advocaat verraste met een basisplek voor Van Moorsel. Opvallend, omdat Van Moorsel in december nog van Alex Pastoor te horen had gekregen dat hij in de winterstop weg mocht. Van Moorsel speelde ‘op 10’, Ahannach als linksbuiten. Van Moorsel speelde 65 minuten lang uitstekend. Daarna leek de pijp wel een beetje leeg. Advocaat had toen Duarte kunnen brengen, maar Van Moorsel moest van onze trainert doorbikkelen en werd pas vlak voor tijd gewisseld voor Mühren. Op de talentvolle Duarte wordt momenteel even geen beroep gedaan.
Waarom Advocaat wel een beroep deed op Van Moorsel werd tegen Willem II wel duidelijk. Van Moorsel is niet de beste voetballer die Sparta op die positie heeft lopen, maar hij weet wel precies wat van hem op die positie verwacht wordt. Hij liep niet uit positie, ondersteunde Dougall en Sanusi, gaf geen enkele bal die de verdediging in de problemen bracht en stond aan de basis van enkele gevaarlijke aanvallen. Van Moorsel speelde vooral het eerste uur erg goed en bracht al met al de nodige stabiliteit op het middenveld.
Op links bracht Sparta-debutant Nelom op zijn beurt de nodige kwaliteit in het elftal. Hij lijkt een serieuze versterking te zijn. Willem II gaf weinig druk via de vleugels, dus we moeten nog zien hoe Nelom zich staande gaat houden tegenover ploegen met goede spelers op rechtsbuiten, maar voor nu deed hij het zowel verdedigend, als aanvallend meer dan uitstekend. Ook Huth (veelvuldig toegejuicht door het publiek: ‘hoed’, ‘hoed’, ‘hoed’) deed het naar behoren. Hij moest slechts één keer echt in actie komen, dat deed hij goed. Verder deed hij geen gekke dingen en bracht hij rust. Zeker niet slecht.
Maar dan aan Willem II zijde, daar waren de nieuwelingen in de basis minder succesvol. Van de Looi koos verrassend genoeg voor Ogbeche op de bank en El Ankouri in de basis. Ook verrassend aan Willem II zijde waren de basisplaatsen voor Dankerlui en Wijnaldum. Zij bakten er weinig van, maar ….. who cares?
Eerste Sparta goal Friday
Sparta speelde in januari ook al niet slecht, maar de eerste februari pot tegen Willem II was wel de beste wedstrijd onder Dick Advocaat. Al moet gezegd worden dat de Kruikenzeikers ook wel de minste sterke tegenstander van dit jaar was. Willem II is gewoon een serieuze concurrent van Sparta in de strijd om de onderste drie plekken. Sterker nog, het kwaliteitsverschil was vandaag behoorlijk groot ….. in het voordeel van Sparta. Onze club had een veldoverwicht, maar dat behoorde ook tot het plan van Van de Looi (dat Sparta ook tig kansen kreeg zal vermoedelijk niet tot het briljante plan van Van de Looi hebben gehoord). Van de Looi had Willem II met een zeer verdedigende ploeg het veld in gestuurd. Vijf verdedigers en vlak daarvoor een verdedigende middenvelder moesten de Tilburgse verdediging potdicht houden. Dat lukte niet. Sparta speelde afwisselend. Over links, over rechts, door het midden en soms ook gewoon de hoge bal op Friday. Het was verfrissend om te zien hoe Sparta de Tilburgse muur ogenschijnlijk vrij makkelijk sloopte. Onze club kreeg halve mogelijkheden, hele mogelijkheden, halve kansen, hele kansen en mega kansen.
Voordat de 1-0 op de borden kwam was Sparta al gevaarlijk via goede corners van Ahannach, voorzetten van Nelom, een actie van Friday en een schot van Sanusi, dat eigenlijk een goal had moeten zijn. Maar er was uiteindelijk een verkeerde terugspeelbal in de 23e minuut voor nodig, om de dikverdiende 1-0 daadwerkelijk op de borden te krijgen. Friday onderschepte de terugspeelbal van Wijnaldum en rondde uitstekend af. Zijn eerste goal in Spartaanse dienst! Voor rust waren onder meer Brogno en Ahannach nog dichtbij de 2-0. Willem II zette daar bar weinig tegenover. Een schot van grote afstand werd goed verwerkt door Huth, dat was het eigenlijk wel van Tilburgse zijde.
Nog grotere kansen in de tweede helft
In de tweede helft pakte Sparta het gelukkig professioneel aan. Er werden geen grote ruimtes weggeven en waar nodig werd af en toe het tempo uit de wedstrijd gehaald. Met een 1-0 op de borden en een inmiddels ingevallen Ogbeche was het immers continue uitkijken geblazen en dat had eigenlijk niet mogen hoeven te zijn. Sparta had de wedstrijd al lang en breed in het welbekende slot moeten gooien.
Onze club speelde weliswaar compact en in de tweede helft ook een klein beetje meer terug getrokken, maar Sparta er steeds weer goed uit en kreeg kans op kans. Er waren mogelijkheden via corners, afstandsschoten die net niet goed ‘afgevuurd’ werden, maar vooral waren er alleen al in deze tweede helft vijf 100 % kansen. Brogno die na een heerlijk passje van Friday alleen voor de keeper stond (verkeerde aanname waarmee hij de kans verspeelde). Een prachtige actie op links via Van Moorsel en Nelom zorgde ervoor dat de bal bij Friday belandde. Het was een geweldige kans, maar met links schoot hij huizenhoog naast en over. Friday kreeg niet veel later opnieuw een kans, maar hij wist de ver uit zijn doel gekomen keeper Branderhorst niet te verschalken. Fischer kopte nog op de paal, maar veruit de grootste kans kreeg Dos Santos. De snelle rechtsbuiten ging alleen op Branderhorst af. Hij had alle tijd en had ook nog kunnen wachten op Ahannach. In plaats daarvan wist Dos Santos oog in oog met de keeper niet verder te komen dan een slap balletje.
Daarmee had de razendsnelle Dos Santos opnieuw een slechte invalbeurt. Tegen Heerenveen stond hij al aan de basis van de Friese tweede treffer. Tegen Willem II liet hij verdedigend opnieuw een aantal maal zijn man lopen (gelukkig werd dat ditmaal niet gevaarlijk) en aanvallend verprutste hij de mooiste kans van de avond. Ook Proschwitz viel erg matig in. Advocaat zal er ongetwijfeld zijn conclusies uit getrokken hebben.
Genieten van drie punten
Als het 4-0 was geworden, was dat een prima weergave van de verhoudingen geweest. Maar helaas, het scoren ging maar niet. En dan weet je….het kan zomaar aan de andere kant gebeuren. Willem II was er eigenlijk niet echt dichtbij. Een kopbal zonder gevaar en een slechte vrije trap, dat waren de schamele’ wapenfeiten van de Brabanders in de tweede helft. En toch, na afloop van de wedstrijd schijnen 1.423 Spartanen zich bij de eerste hulp te hebben gemeld met een zelfde type blessure als Roy Korstmit heeft. De analyse van de artsen was eenduidig: een overdaad aan billenknijpen. Een paar weken rust nemen.
Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Tegen Utrecht zijn we er weer. In het uitvak, of thuis op de bank: billenknijpend. Dit zou weleens een chronische rood-witte supportersblessure kunnen gaan worden. Want Sparta speelt niet slecht. Zeker niet. Al vier wedstrijden op rij is het verre van slecht. Tegen Willem II waren ‘we’ zelfs oppermachtig. De verdediging bleef ook met groot gemak overeind. Holst was prima en ditmaal deed ook Fischer het goed. Nelom speelde uitstekend en Chabot was de beste man van het veld. Dougall en Sanusi deden het niet slecht op het middenveld, Van Moorsel voetbalde alsof hij nooit was weggeweest en voorin reeg Sparta de kansen aaneen. Eigenlijk was er erg weinig mis met deze wedstrijd, behalve dan het missen van een overdosis aan 100 % kansen. Dat kan dus een stuk beter.
Maar we mogen ditmaal vooral ook eens tevreden zijn na een wedstrijd. Na 8 nederlagen op rij, eindelijk weer 3 volkomen terechte punten. Willem II, Twente, NAC en Roda zijn weer binnen handbereik. Sparta heeft laat zien een ploeg als Willem II goed aan te kunnen. Even een avondje de bilspieren wat rust geven en genieten van drie punten. Het geeft de Spartaanse burger moed.