In de zomer van 2006 meldde zich een slungelige, jonge Nigeriaan. Vel over been, woeste blik. Ayodele ´Dele´ Adeleye had indruk gemaakt op het WK onder 18 in eigen land. Sparta sloeg toe en de Kasteelclub lijfde hem in. Overigens ging dat niet zonder slag of stoot. Adeleye was op proef bij Feyenoord maar stak pardoes de Erasmusbrug over. Feyenoord wist van niks. Adeleye werd Spartaan en volgde daarmee zijn landgenoot Sani Kaita.
Adeleye leek weinig aanpassingsproblemen te kennen. De jongeling maakte indruk in een korte tijd. Zowel binnen als buiten het veld toonde hij initiatief. Op een doordeweekse avond reisde hij alleen per trein naar Amsterdam om de wedstrijd van Jong-Sparta te zien. Geen makkelijke opgave, zo bleek, want door zijn, begrijpelijke, beperkte kennis van het Nederlandse openbare vervoer zag hij maar een deel van de wedstrijd.
Ondanks dat hij indruk maakte werden ook de eerste scheurtjes zichtbaar. Adeleye bleek niet te coachen. Eigenwijs trok hij zijn eigen plan. Tot grote frustratie van zijn trainers en medespelers. Verdedigend een kanjer, organisatorisch en tactisch een drama. Zijn harde spel leverde hem de bijnaam ´Het scheermes van Lagos op´, maar ook veel gele en rode kaarten.
Een balletje rustig aannemen in een vol zestienmetergebied of een slappe pass recht door het midden. Adeleye was een ouderwetse stopper maar een beperkte voetballer. De beelden van latere Sparta-spits Sandro Calabro staan bij menig Spartaan nog in het geheugen gegrift. Op een dinsdagavond moest hij bebloed het veld verlaten. Een elleboogstoot van Adeleye de oorzaak. Calabro woest, Adeleye de vermoordde onschuld.
Ook Luis Suarez zal geen warme herinneringen hebben aan Adeleye. Toen de Uruguayaan met Ajax op het Kasteel op bezoek was had hij werkelijk waar niks in te brengen tegen Adeleye. Bij een 3-0 stand was Suarez zo bang en wanhopig dat hij bij duels opzij stapte. Adeleye zorgde voor het slotakkoord en kopte de 4-0 binnen en groeide verder uit tot cultheld. Koprollend na overwinningen voor de tribunes. Adeleye genoot van Sparta en Sparta genoot van Adeleye. Maar waar Suarez de absolute top bereikte werden de scheurtjes van Adeleye scheuren.
De Nigeriaanse international werd aangehouden voor drinken onder invloed, meldde zich pas twee weken later na vakantie en er waren vermoedens van drugsgebruik. Om nog maar te zwijgen over zijn glijpartijen door het keer op keer dragen van verkeerde noppen. Het goudmijntje van Sparta werd een doorn in het oog. De situatie werd onhoudbaar en het non-EU salaris van Adeleye begon te drukken op de Spartaanse begroting. Adeleye was op te halen voor het luttele bedrag van een ton.
Metallurg Dontetks zag er wel heil in. Vervolgens speelde Adeleye nog een tijdje in de spelonken van het Oost-Europese voetbal. Suarez schitterde op Anfield Road en Camp Nou, Adeleye versleet zijn dagen in de Krim, Dagestan en zuid-Rusland. Officieel is Adeleye nog voetballer en transfervrij, maar er is geen club die haar handen snijdt aan ´het scheermes van Lagos´.