Het viel ons al een tijdje op dit seizoen.
Sterker nog vorig seizoen zagen we het ook, alleen toen wilden we het nog niet
echt geloven. We dachten dat er iets mis was met ons waarnemingsvermogen. Maar
dat het ons opviel is niet echt verwonderlijk. Doorgaans is elke afbreuk aan
onze clubcultuur namelijk genoeg om rijzende nekharen van te krijgen.
Gelukkig hebben we een stel wijze – veelal iets op leeftijd zijnde – oer
Spartanen die zitting hebben in de stichting 1888. Zij zijn formeel de baas van
Sparta, maar hebben eigenlijk niet heel veel te zeggen. Toch is het niet louter
ceremonieel te noemen, althans als je het serieus neemt: De stichting is
namelijk ook de bewaker van onze clubcultuur. Een belangrijke taak, want het
kan niet zo zijn dat Sparta opeens andere clubkleuren zou krijgen of dat de
naam Sparta verloren zou gaan. Zo’n
vaart loopt het allemaal niet zal menig Sparta supporter denken. Maar juist in
deze tijden, waar het grote geld een rol speelt, is clubcultuur voor bestuurders
en eigenaren niet altijd even heilig.
Maar wat is nu clubcultuur? Het meest
heilige is toch wel zo’n beetje het shirt waar Sparta in speelt. Herkenbaar voor bijna iedereen in Nederland
en met zijn rood-wit verticaal gestreepte banen over borst, rug en mouwen door
veel voetballiefhebbers bestempeld als het mooiste shirt van de Lage Landen.
Iets waar we als Spartanen trots op mogen zijn. Ons tricot wordt al sinds 1899
gedragen en is net als Het Kasteel, de Spartamars, de voorzittersstoel, de
Delfts Blauwe borden, Ben Wessels en de Engelse uitstraling één van de pijlers
waar onze club op gebouwd is. In combinatie met de zwarte broek en rood-witte
kousen een tenue waar bij je als speler voor aanvang van een wedstrijd
feitelijk al met 1-0 voor staat als je
het veld betreed! Zo’n kracht gaat er van uit.
Inmiddels zijn we bijna 120 jaar verder
nadat het prachtige shirt door Sparta geïntroduceerd werd. We leven niet meer
in een tijd waar voetballers trots waren dat ze voor Sparta uit mochten komen
en in het prachtige rood-witte shirt mochten spelen. Sterker nog, de stof voelt
niet meer zo lekker aan. En ondanks dat er een klimaatverandering gaande is,
vinden sommige spelers het eind september al te koud en willen dan met lange mouwen
spelen. En daar komt die dan: Sparta heeft dit seizoen geen shirts met lange
mouwen laten maken! Dit omdat enkele spelers en technische staf een alternatief
hebben aangedragen.
En dat is wat ons behoorlijk stoort, dit
alternatief. Een aantal spelers vind het namelijk nodig om strakke
trainingsshirts onder het Spartashirt met korte mouwen te dragen. En klap op de
vuurpijl, deze ondershirts zijn rood. Een esthetisch niet verantwoordelijk
visueel schouwspel dat regelrecht een aanslag op de ogen van vele
Spartasupporters is. Alsof er een pyjama aan de armen van de spelers vastzit.
Een Zebra die plotsklaps in een Okapi is veranderd. Een Pauw die zijn veren is
verloren. Het dragen van de ondershirts doet niet alleen pijn aan de ogen maar
veroorzaakt ook hartzeer bij diegenen die de club in het hart meedragen.
De functionele reden is dat normale shirts
met lange mouwen makkelijker vast te grijpen zijn door de spelers van de tegenpartij
waardoor de speler in kwestie minder goed kan presteren. Daarnaast is het
gemeengoed geworden en zie je het bij de Championsleague ook steeds meer. Aldus
Sparta in antwoorden op onze vragen. Ja Spartanen, jullie lezen het goed:
Sparta wordt aan de burelen van het
Spartapark-Noord vergeleken met clubs als Real Madrid, Liverpool en
Juventus.
Sparta antwoord ook dat de shirts
onderwerp van een discussie zijn maar het de technische staf en spelers geen
strobreed in de weg wil leggen als de spelers zich daarbij prettig voelen.
Ook hier krijgen wij een naar onderbuik gevoel van. Gaan spelers bepalen hoe ze
gepresenteerd worden? Prima dat de één zijn haar mooi styled en de ander zich
presenteert met een sleeve aan tatoeages, maar het shirt dat is iets wat de club moet bepalen.
Desnoods in de contractbesprekingen, zodat er tijdens het seizoen geen enkele ruimte is om hier van af te
wijken. Het moet gewoon niet kunnen dat ons shirt bruut geweld wordt aangedaan
door een stel adolescenten die denkt beter te gaan presteren als ze een rood
ondershirt aan hebben.
En dan is er nog de rol van de
eerdergenoemde cultuurbewaarders uit de Stichting 1888. Ook zij merkten deze
shirts op en vonden dit eigenlijk ook maar niets en zijn hier over in gesprek
gegaan met de beleidsbepalers van Sparta. En ondanks dat men er niet
enthousiast over is heeft men hetzelfde standpunt in genomen als Sparta. De
praktische kanttekeningen waren voor hen voldoende om toe te geven aan de
wensen van de spelers.
De redactie van ITWM vindt dat zowel
Sparta Rotterdam als haar cultuurbewaarder de Stichting 1888 teveel dansen naar
de pijpen van enkele Sparta spelers. De mening van deze spelers is belangrijker
dan de uitstraling van de club en belangrijker dan het shirt dat al 120 jaar
gedragen wordt. Door hiermee in te stemmen verliest vooral de Stichting 1888 behoorlijk
wat geloofwaardigheid als cultuurbewaarder van onze club. Juist met dit soort
oneffenheden op het Spartaanse pad, zou het de Stichting 1888 sieren afstand te
nemen van het standpunt wat door Sparta wordt ingenomen. Door te komen met een
gemeenschappelijke verklaring heeft het de schijn tegen er alleen te zijn om
heerlijk in het pluche achterover te kunnen buigen in plaats van zich druk te
maken om de zaken waarvoor het in het leven is geroepen. Met twee leden die
voortkomen uit de supportersvereniging zou je iets anders verwachten dan alleen
ja te knikken en de lieve vrede te bewaren. De stichting had hier met gestrekt
been in moeten gaan om draagvlak te creëren bij de supporters. Maar zoals we eerder hebben
ervaren wil de stichting 1888 vooral een allemansvriend blijven.
Voor nu moeten we onze ogen de rest van
het seizoen blijven pijnigen in de hoop dat de beloofde evaluatie aan het einde
van het seizoen deze zaak weer ongedaan zal maken. Het is in die hoedanigheid overigens
niet te hopen dat er tot die tijd op basis van functionaliteit er niet een
speler op zal staan die een zwarte string i.p.v. een zwarte voetbalbroek weet
prettig zal vinden zitten. We vragen aan
onze aanvoerder en reserve aanvoerder het goede voorbeeld te blijven geven door
ver weg te blijven van het ontsierende spuuglelijke niet mannelijke
rode-ondershirt! Echte Spartanen voetballen immers alleen met korte- of
opgestroopte mouwen!
Het is makkelijk voor de ITWM redactie om
deze mening te publiceren. Maar verkondigen wij het gevoel dat wij op de
tribune om ons heen horen of zijn er zoals zo vaak veel supporters die
dergelijke bijzaken tot de B-categorie bestempelen waar het niet om zou moeten draaien bij een voetbalclub? Laat je horen via deze column of via
Twitter of Facebook. Hopelijk wordt ons standpunt massaal gedragen en
overtuigen we hiermee spelers en de leiding
en zien we Sparta volgend seizoen weer in een prachtig Spartaans shirt waar
de rood-witte banen als vanouds het dun door de broeken van de tegenstanders
zal doen laten vloeien.
REDACTIE ITWM