Er heerst dit seizoen een vloek op thuiswedstrijden. Sparta speelde tegen Zwolle een puike pot, creëerde veel kansen, maar verloor toch met 0-2. Na weer eens een deceptie blijven de vragen. Had Sparta pech of misten we kwaliteit? Moeten we naar boven of naar beneden kijken? Had Gerard Nijkamp echt geen back kunnen halen? Hoeveel krediet heeft Jeroen Rijsdijk nog? En: wanneer winnen we weer eens een wedstrijd?
Op de foto
Voorafgaand aan de wedstrijd ontmoetten de besturen van de supportersverenigingen van Sparta en PEC Zwolle elkaar. ITWM vindt het fijn dat dit soort ontmoetingen mogelijk is. Wij maken hier graag plaats voor de groepsfoto van beide besturen. Bedankt Ad, voor dit fraaie plaatje.
De basis
Het was half vijf. Een waterig zonnetje brak door de grijze lucht boven Spangen. Op het veld van Het Kasteel werkten de spelers van Sparta en Zwolle hun warming up af. Bij Sparta viel op dat Shunsuke Mito de Andrélon per ongeluk had verwisseld met Glorix. De Japanner stond samen met zijn landgenoot Koki Saito in de basis. Tussen de Japanners mocht Charles Andreas Brym spelen. Lauritsen begon op de bank.
Ook Djevencio van der Kust begon op de bank. Na meerdere mindere beurten van de Surinaams international mocht Django Warmerdam het weer eens op linksback proberen. Lood om oud ijzer? De wedstrijd zou het leren. Ook Pelle Clement had een basisplek. Op de bank had Rijsdijk voor het eerst in tijden wat serieuze wisselmogelijkheden. Naast Lauritsen begonnen ook Neghli, De Guzman en Metinho in de dug out.
Naar voorrreeeh
Nadat Abdou Harroui door Jack Kriek was geïnterviewd, floot arbiter Manschot af op het volle Kasteel. Al moet daarbij worden gezegd dat ons stadion wel eens voller is geweest. Er waren opvallend veel lege plekken te zien. De hoekvakken van de eretribune waren halfvol en ook op de Kasteeltribune en de Bok de Korvertribune waren aardig wat onbezette stoeltjes zichtbaar. Dat kan aan de slechte resultaten in thuiswedstrijden en aan het onaantrekkelijke tijdstrip van de wedstrijd hebben gelegen, maar als het ‘secundary ticketing’-systeem, zoals de bedoeling was, actief was geweest, had het beeld beter geweest.
Sparta startte de wedstrijd aanvallend. De roodwitten zochten het Zwolse doel en zetten meerdere goede combinaties op. De beste was in de 14e minuut. Mito en Bakari zetten een prachtige aanval op, maar Bakari was niet koelbloedig genoeg om de aanval tot doelpunt te promoveren. Niet voor de eerste en ook niet voor de laatste keer deze middag stopte de Zwolse doelman Schendelaar een Spartaans schot.
De deksel op de neus
Sparta bleef druk uitoefenen. Vanuit hoekschoppen kregen de Spartanen enkele grote kansen. Tot doelpunten leidden die kansen echter niet. Sparta speelde goed en verdiende een doelpunt, maar het was de tegenstander die uit de eerste gelegenheid het doel vond. Totaal tegen de verhouding in kopte de vrijgelaten Lam een boogballetje over Olij in het doel. Daar kwam de Zwolse deksel even hard op de Spartaanse neus.
Na de tegentreffer herpakte Sparta zich. De roodwitten creëerden kansen, speelden frivool en waren heer en meester, maar doelpunten vielen er niet. Op de tribunes begonnen de Spartafans te vrezen voor een nieuwe deceptie in een thuiswedstrijd. Heerst er dit seizoen een vloek op thuiswedstrijden? Nadat een grasparkiet een aantal rondjes over het speelveld had gevlogen, floot scheidsrechter Manschot voor de rust. In de kleedkamer konden Rijsdijk en zijn mannen bedenken hoe ze de bal wél in het doel moesten krijgen.
De geschiedenis herhaalt zich
Tot wezenlijke veranderingen leidde het kleedkamertafereel niet. Sparta bleef in de tweede helft enthousiast de aanval zoeken. Dat leidde opnieuw tot kansen en mogelijkheden, maar niet tot doelpunten. Wel mengde Zwolle zich meer in de wedstrijd: ook PEC werd een aantal keer gevaarlijk.
Na een uur voetbal bracht Rijsdijk Camiel Neghli voor Koki Saito. Koki speelde een goede wedstrijd, bracht creativiteit en stichtte gevaar. Sparta mag blij zijn dat hij weer inzetbaar is. In minuut 67 volgde de tweede wissel van Jeroen Rijsdijk. Brym ging eruit, Lauritsen kwam erin. Niet dat Brym een geweldige wedstrijd speelde (verre van dat), maar een spits voor een spits was niet de meest avontuurlijke keuze van onze oefenmeester. Meer lef had hem gesierd.
In de 70e minuut herhaalde zich het kleine drama uit de 26e minuut van de eerste helft. Sparta drukte, de kansen stapelden zich op, maar het was Zwolle dat een doelpunt maakte. Van den Berg tikte in twee instanties binnen na een handige actie van oud-Spartaan (…) Namli.
Na de 0-2 en de driedubbele wissel (Van de Kust, Meissen en De Guzman voor Eerdhuijzen, Warmerdam en Clement) zocht Sparta nog wel de aanval, maar de overtuiging was weg. Zwolle haalde de drie punten op in Rotterdam-West. Dat was te danken aan de goede Zwolse keeper Schendelaar, maar zeker ook aan het gebrek aan dodelijkheid bij de Spartanen.
Witte zakdoekjes
Op de tribunes van Het Kasteel was de moedeloosheid voelbaar. Her en der waren witte zakdoekjes zichtbaar. Ook de witte vlaggetjes van een sfeeractie werden getoond. Jeroen Rijsdijk staat er niet (meer) goed op bij een deel van de aanhang.
Ontegenzeggelijk had Sparta vanavond pech en Zwolle geluk. Sparta speelde één van de betere wedstrijden van dit seizoen, maar slaagde er niet in te scoren, laat staan punten te pakken. Sparta liet tegen Zwolle teveel goeds zien om Jeroen Rijsdijk per direct te transfereren naar het UWV. Toch mogen de punten niet te lang meer uitblijven. Eén punt en één doelpunt, notabene een stafschop, uit drie wedstrijden tegen weinig bijzondere tegenstanders is onvoldoende.
Volgende week staat er voor Sparta een nieuw potje op de agenda. Op 11 februari speelt Sparta in De Kuip tegen Feyenoord. Winnen we die, hebben we het nergens meer over. Okee, Jeroen?
