Vorig seizoen won Sparta met 0-1 in Alkmaar. Nu is een seizoen als het vorige natuurlijk uniek. Dat beseffen we ons allemaal. Maar het contrast is te groot. De manier waarop we ons in de luren laten leggen bij de 1-0 was vorig jaar ondenkbaar. En de 2-0 van AZ is eigenlijk een goal zoals we die van Sparta verwachten. Lange bal op de spits en daarna simpel afronden. En Sparta? We stelden er wel wat tegenover, maar het voelt allemaal plichtmatig. De ingestudeerde corner was leuk en aardig, maar verder zagen we een flets Sparta wat eigenlijk geen moment in de wedstrijd zat. Kees Luijckx was nog relatief mild bij ESPN. Waarom is ons een raadsel. Wellicht met vorig seizoen in het achterhoofd? Op basis van de Spartaanse eerste helft kun je nauwelijks positief zijn.
Tweede helft beter?
Werd het de tweede helft dan beter? Niet echt. Op sommige momenten voetbalde Sparta even lekker mee, maar op andere momenten gebeurden er dingen die je bij Bal op het Dak 7 nog niet ziet gebeuren. De twee weggegeven corners door Vriends en de Guzman binnen het tijdsbestek van 1 minuut zijn exemplarisch voor een degradatiekandidaat. En wat te denken van het domme balverlies van Kitolano vlak daarna? Nee, het hield allemaal niet over.
Heilige vuur
Kunnen we dan de vinger op de zere plek leggen? We doen een poging; De as van het elftal is grotendeels hetzelfde gebleven. Dat zagen we ook goed terug in de 63e minuut, toen Saito na een van vorig seizoen herkenbare combinatie Lauritsen bediende. De Noor kopte rakelings naast. Het was een stukje klasse wat we een uur lang niet gezien hadden. En dat komt omdat we (ondanks het behoud van de as) kwaliteit hebben ingeboet. Warmerdam en Bakari scoren geen dikke onvoldoende, maar zijn op geen enkele wijze in staat het middenveld en de aanval op dezelfde manier te ondersteunen zoals Pinto en Sambo dat konden. En dat zorgt er weer voor dat De Guzman het moeilijk heeft, Clement zeer flets speelt en Saito geen boomstam voorbij komt. En als het dan voor sommige spelers blijkbaar te moeilijk is om hetzelfde heilige vuur van vorig seizoen nogmaals op te brengen en je (inmiddels sterkhouder) Eerdhuijzen mist ga je tegen AZ dus geen potten breken. En is de simpele nederlaag van vandaag eigenlijk compleet logisch.
Doemdenken? Nee, daar doen we niet aan. Want dit Sparta is veel te goed om te degraderen. Dat toonde de sterke fase in minuut 60 tot 70 ook aan (alhoewel AZ dat ook gewoon toeliet). En we gaan ook gewoon nog voldoende wedstrijden winnen. Met een beetje geluk halen we zelfs wederom de play-offs. Maar we wilden groeien. En van groei is voorlopig geen sprake. Het spel is minder. De resultaten zijn minder. En daarmee zal de transferwaarde van diverse spelers ook weer minder zijn. Als Olij straks geen 15 clean-sheets heeft maar slechts 2 is hij geen 6 miljoen meer waard. En als Lauritsen nauwelijks goals meer maakt staan de clubs ook niet meer in de rij. En als Kitolano blijft prutsen zoals vandaag is hij ook geen stuiver meer waard.
Jammer
We laten ons graag verrassen maar dit Sparta lijkt te groot voor een servet en te klein voor een tafellaken. Als de voortekenen niet bedriegen gaan we een flets seizoen tegemoet. Vorig jaar werd vaak de vergelijking gemaakt met 95/96. Het zou zomaar kunnen dat dit een vergelijkbaar seizoen wordt als 96/97. Veel te veel kwaliteit om te degraderen maar aan de andere kant veel te weinig passie om echt mee te doen. En dat is jammer. Want na een seizoen als het vorige moet je eigenlijk doorpakken. Het lijkt erop dat we dat vooralsnog hebben nagelaten. Zijn we dan te negatief? Het is aan de mannen van Rijsdijk om dat dan volgende week maar recht te zetten. 4-0 tegen Vitesse, met Metinho en Brym in de basis. Het lijkt ons wel wat. En dan schrijven we wat positievers op. Beloofd.
