Dirk Abels kon bij Sparta blijven voor ongeveer hetzelfde salaris. Maar hij wilde meer kans op een basisplaats. En ook volgend seizoen zou dat niet structureel gaan lukken. Sparta mikt op net een klein niveau hoger dan Abels. En dat mag als profclub. Niettemin maakte Abels juist in het afgelopen seizoen een meer dan behoorlijke indruk, centraal achterin. Hij kan ook als verdedigende middenvelder uit de voeten. De meeste wedstrijden voor Sparta kwam hij in actie als rechtsback. Al met al was Abels ook voor het komende seizoen de ideale 12e man geweest, maar hij wilde meer. Meer kans op speelminuten en anders meer geld. Mogelijk had hij beiden kunnen vinden bij NEC, dat ook serieuze interesse in hem toonde. Maar het buitenlandse avontuur lonkte en de Zwitserse verleiding blijkt voor Abels niet te weerstaan: hij heeft een tweejarig contract getekend bij Grashoppers Zürich. Dat is de 27-voudig landskampioen van Zwitserland. Maar om het kampioenschap gaat de Brabander niet spelen. Grasshoppers pakte voor het laatste in 2003 de titel. Vorig jaar werden ze 7e en daarmee misten ze Europees voetbal.
Veel potjes gespeeld voor Sparta
Abels kwam in januari 2019 van (Jong) PSV naar Sparta. Hij kwam werd door iedereen binnen en buiten Sparta altijd wel sympathiek gevonden. Tegelijkertijd werd hij nooit echt een publiekslieveling. Maar in 4,5 seizoenen speelde hij toch maar liefst 146 wedstrijden voor onze club. Dat is mega veel in deze moderne tijden. Hij begon een beetje bij het meubilair te horen. In het afgelopen seizoen kwam Abels tot de minste basisplekken van zijn seizoenen bij Sparta. Toch leek de waardering voor hem juist dit seizoen te groeien. Lees dit artikel bijvoorbeeld nog eens terug: ‘Ode aan de Stille kracht’.
En je kon hem er ook goed bij hebben. Abels gaf juist in het afgelopen seizoen nog een paar keer zijn visitekaartje af, mede toen Vriends geblesseerd was. Hij speelde als centrale verdediger meer dan uitstekend op het subtop niveau waarin Sparta acteerde. Bij Jong PSV en bij Sparta was hij meer dan 3 jaar lang rechtsback geweest. En soms zagen we hem in een wat aparte rol in het 5-4-1 systeem dat Fraser soms uit de verdedigende hoed toverde. Maar eerder dit jaar zagen we Abels eigenlijk zijn beste wedstrijden van allemaal voor Sparta spelen. Als centrale verdediger. Het maakte dat Nijkamp hem wel had willen houden, NEC de poorten voor De Goffert voor hem opende, maar hij het geluk gaat zoeken in Zürich.
Een begrijpelijke keuze van Abels
De Zwitserse competitie staat toch wel flink wat lager aangeschreven dan de Nederlandse competitie. Abels gaat van de nummer 6 van Nederland, naar de nummer 7 van Zwitserland. Een niveau’tje lager dus. Meer kans op een basisplek. Het Zwitserse salaris is goed. Zürich is een fijne, ietwat saaie stad, waar het prima toevenis. Een buitenlands avontuur meepikken als modale profvoetballer is jaloersmakend. Zijn keuze is om minimaal eens te gaan proeven aan het voetballen tussen de bergen is dan ook goed te begrijpen. Abels zal nog een mooi afscheid krijgen op Het Kasteel. Dat verdient hij ook. Een warm applaus zal zijn deel zijn. Voor nu wensen we hem binnen en buiten de lijnen alle goeds in Zwitserland.